5 yıl sonra kendini hiçbir yerde görememek

Ayaklarınızın altında sert adımlarla yürüyebileceğiniz bi zemin olmadığını gösterir.

Hayattaki belirsizlikleri çözümleyecek gücünüz ve desteğiniz olmadığı için kararsızlıklar içinde boğulmuş bunu da artık kabul etmişsinizdir.



5 yıl içinde kesin gerçekleştiririm dediğim nihai bir amacım yok şaka maka.

Sen planlar yaparken başına gelenlerdir "hayat" demişler.Daha iyi ifade edilebilir miydi bilmiyorum.Hayat dinamik bir süreç.Haliyle hedefleri de değişebiliyor insanın.Israrcı olmamak,biraz da kendini hayatın akışına bırakmak kanaatindeyim ben.Bu demek değil ki hedefleri olmasın insanın.Hedefler tabi ki olacak,onlardan güç alacağız daima.Ancak hayatın şartlarına göre de bu hedefleri modifiye etmek gerekebilir.İşte bu noktada genellikle karamsarlığa düşüyor insan.Kendini başarısız addediyor,tabiri caizse artık "amaçsız bir birey" olarak tanımlıyor.Halbuki amaçsızlık hayal kırıklığından çok daha acı bana kalırsa.Bir gün ölmek yerine her gün ölmek gibi.Sözü artık Montaigne'e bırakmanın zamanı geldi sanırım;

Bir amaca bağlanmayan ruh, yolunu kaybeder.Çünkü her yerde olmak, hiçbir yerde olmamaktır.

Geçmiş beş yılı her bir hayalinin olmayışını izleyerek geçirince geldiğin noktadır. Hayata dair beklentinin bittiği noktadır. Artık kabul etmişsindir sen ne dilersen diye hayat ne veriyorsa yaşayacağın sadece o.