tükenmişlik sendromu

hangi meslek gruplarında daha sık görüldüğünü bilmediğim, içinde bulunduğum meslek grubunda çok yaygın olduğu kanısına vardığım; kişinin yaptığı işten zevk almamasıyla başlayan, bedensel ve ruhsal yorgunluğuyla devam eden, yarattığı olumsuz tablonun giderilişine somut çözümler bulunamayan, yaşamsal kesit.

Fiziksel ve ruhsal tükenmişliğin bütün bulgularını içerisinde barındırmaktadır.

çözümüne ya da giderilişine dair çokca yazı ve teori sıralanmıştır.

aslında hepsi bireysellik arzeder!

bireyin yaptığı ve yapacağı işle ilgili, genel kanılardan sıyrılıp, yaşanması mümkün olumsuzlukları da kanıksaması, üstesinden gelmesinin en kolay yolu olduğu kanısındayım.

işine yeni başladığında çok daha heyecanlı ve istekli olan çalışanlarda daha fazla görüldüğü sıkça belirtilmektedir.

elbette işe heyecanla ve enerjiyle başlamak, olumlu bir ayraçtır.

en azından bizim meslekte kısa zamanda büyük başarılar ve kazançlar elde etmek, artık çok olası değildir.

heyecanı ve enerjiyi koruyarak, ayakları yerden kesilircesine değil, yere sağlam ve gerçekçi basarak yol almak, bu sendromda birinci basamak tedavi ayarındadır.

Bende olduğunu düşündüğüm sendrom artık çok yoruldum ya nefes almaktan tükendim ve elimde hiçbir şey yok.Normalde zenginlerde görülen bu sendromun fakirlerde de görülmesi biraz garip

fakirlerde görülmesininin bir sebebi fakirin bir işten kısa zamanda sonuç almak için zorlu adımları görememesi ve beklentiyi yüksek tutmasıdır.Arz talebi karşılamamış olacaktır.

gerek mesleki açıdan gerek ise hayat şartları açısından çoğu tıbbiyelinin bulunduğu sürecin tam ismidir.Bir hiçlik silsilesi yahut kendini bir bok hissetme durumudur.Boşluklara bakmak hoşuna gitmekte ve zamanın geçişi seni hiç alakadar etmemekte.Çevrendekileri sadece izlemektesi sayın tıbbıyeli.Dön ve çevrene bak insanlar ne kadar da hissiz.Aklını başına topla ve geleceğin için birkaç adım at lütfen.Yıkık olma , yıkık olmak seni hep zora düşürecek.Mesleğine sıkıca sarıl ve aileni unutma! Ve dediklerimi unutma tıbbıyelim.