başımdan geçen bir şeyi anlatmak istiyorum sizlere
son 3-4 aydır sürekli bi "94" sayısıdır düşmüyor ağzımdan. örneklemek gerekirse "oha yok 94 tane olsun" "hadi ordan sen 94 katı fazlasını yapıyorsun esas" vb cümleler kuruyorum sürekli. arkadaşlarımın uyarmasıyla biraz üstünde durdum. neydi bu 94 ve neden takmıştım. bu sabah şu entry'yi girecektim (ebkz: #24470) sonra yorgun olduğum için uyumaya karar verdim. rezerve aldığım entry'Yi biraz önce doldurdum.
94'ün oyununu farketmem ise sabah oldu. yazacağım cümleleri bulmak için kitaba hareketlendim. 110'larda hatırladığım için 110'dan 120'ye tek tek inceledim sayfaları. bulamayınca kim bilir nerededir şimdi nasıl bulucam diye düşündüm. tam bırakacakken 94'e bakayım dedim ve kitabı tutan sol baş parmağımın işaret ettiği yer, yazmak istediğim yerdi.
olayı azıcık derinlemesine düşündüm. kitabı okuduğum zamanları anımsamaya çalıştım. okuduğum ilden evime doğru uçakta yolculuk ediyordum. her şeyimi vermiştim, sadece kitabım ve ceketim vardı yanımda. bu sözleri beğenmiştim ve yazmak istiyordum. bir kaç kişiden kalem istedim sözün altını çizmek için ama bulamadım. "neyse sayfa 94'teydi artık eve gidince aklımda kalırsa yazarım bunu" dedim. yazmadım tabii. üşendim. aradan belli bi süre geçti. 94 pelesenk oldu bende. en son bu sabah 94'ün kafamın içindeki anlamını farkedip yazmaya başladım.
son 3-4 aydır sürekli bi "94" sayısıdır düşmüyor ağzımdan. örneklemek gerekirse "oha yok 94 tane olsun" "hadi ordan sen 94 katı fazlasını yapıyorsun esas" vb cümleler kuruyorum sürekli. arkadaşlarımın uyarmasıyla biraz üstünde durdum. neydi bu 94 ve neden takmıştım. bu sabah şu entry'yi girecektim (ebkz: #24470) sonra yorgun olduğum için uyumaya karar verdim. rezerve aldığım entry'Yi biraz önce doldurdum.
94'ün oyununu farketmem ise sabah oldu. yazacağım cümleleri bulmak için kitaba hareketlendim. 110'larda hatırladığım için 110'dan 120'ye tek tek inceledim sayfaları. bulamayınca kim bilir nerededir şimdi nasıl bulucam diye düşündüm. tam bırakacakken 94'e bakayım dedim ve kitabı tutan sol baş parmağımın işaret ettiği yer, yazmak istediğim yerdi.
olayı azıcık derinlemesine düşündüm. kitabı okuduğum zamanları anımsamaya çalıştım. okuduğum ilden evime doğru uçakta yolculuk ediyordum. her şeyimi vermiştim, sadece kitabım ve ceketim vardı yanımda. bu sözleri beğenmiştim ve yazmak istiyordum. bir kaç kişiden kalem istedim sözün altını çizmek için ama bulamadım. "neyse sayfa 94'teydi artık eve gidince aklımda kalırsa yazarım bunu" dedim. yazmadım tabii. üşendim. aradan belli bi süre geçti. 94 pelesenk oldu bende. en son bu sabah 94'ün kafamın içindeki anlamını farkedip yazmaya başladım.