anlık ruh hali yoklaması

zaman zaman içinde kaybolduğum durumdur. Çok hastayımm, boğazım ağrıyor, burnum akıyorr, ilgiye mutacım ve daha bir sürü şey (*)

"burdaa" diyerek benim ruh halimin de yer aldığıdır.
her şey ders değildir, sloganıyla başladığım tıp fakültesinde derslerimin yıllar geçtikçe iyice boka sarmasına bir çözüm üretmeye çalışıyorum. iş raydan çıkmaya başladı.

Şuanki ruh halimi paylaşmamı sağlayan yoklamadır. Telefondan, internetten, laptoptan artık ku-su-cam! Onlar mı bize bağlı, biz mi onlara anlamadım gitti. Gerekli gereksiz zamanda hayatımızdalar. Bağlantı kurmak istediğim insanlar olmasaydı şimdi hepsini rafa kaldırmaya hazırdım.
Zaman hızla akıp geçiyor ve biz bunun farkında bile değiliz. Anı yaşayamaz olduk, içler acısı...

Benim için eskide kalmış güzel anılarla dolu şehirlerin içimde bir şeyleri dürtmesiyle, içinden çıkamadığım hüzünlü ruh haliyle sonuçlu şu an.



Sevilenler yok olunca gölgeleri kalakalıyor. Bir gölge ne kadar kalp ağrısı yapabilir?

Bazen aklıma getirmek bile istemiyorum yok olanları. Bazen ayak basmak bile istemiyorum beraber yürünen yollara.



Hem bazen “biz kimdik ki zaten?” , hem bazen “biz bir şey olabilsek, çok güzel bir şey olurduk”...

Acayip uykusuz haldeyim. Uyku sen kadar önemli bişeysin ya.. biraz ayarın kaçmasın.

sinavlari yaklastigi icin gergin, ders calismaktan bikmis, yaz gelse de bos bos otursam ozlemi icinde

kitap okumak istiyorum.

ama ders çalışmam gerek.

ama ben entari giriyorum şu an.



vicdan azabı denebilir ruh durumuna.

Uzaklara daldığım bir gece oluyor efenim.

Aylardır saçımda yapmak istediğim değişime bugün itibariyle bir adım attığım haldeyim. Yine gittim boya aldım umarım saçlarımı batırmam(*).

Bu gece ruh halimi yokladığımdır. Deniz olan bir yerde yaşamadığım için bu gece de keşke dediğim gecelerden biri.. Ah şimdi Kumsala inmek, bir şezlong bulup uzanmak, yıldızları seyretmek vardı.. denizden gelen esintiyle hafif üşümek ama o anki huzurla fazla hissetmemek..

bu güzelim hayale midye dolma bulup getirecek birisini çizelim ashs