anneler günü

mayıs ayının ikinci pazar günüdür.

yani bu pazardır.



unutmayınız sevgili tibbiyeliler, en azından arayınız annelerinizi.

özel günler bahane, annecikleri mutlu etmek şahane.

annesini kaybetmis olan insanlarda huzun yasatir. Cogu zaman sov amacli kutlanan bu gunde cocuklar, annelerinin fotografini iyi ki varsin yazarak sosyal mecrada paylasir, ertesi gun yine kavga etmeye, annelerini hor gormeye devam ederler. (Genelleme degil)

Kayınvalidemin saat 00:00 1.saniyesinde aranmazsa trip attığı, annemin ise ufak da olsa bir çiçekle hatırlanmak istediği mayıs ayının ikinci pazar gününde kutlanan gün.



Kutlanış amacı anneler gününde herkesin annesine sevgi dolu bir mektup yazması olan gün maalesef tam bir ticari faaliyete dönüşmüş durumda.

Fazla abartılan, sürekli birilerinin gözüne bir şeyler sokmaya çalışan bir gün.

Neden mi ?
Çünkü anne sadece anneler gününde hatırlanmaz, çünkü sadece anneler gününde hediye alınmaz ya da sadece sosyal medyada anneler günü kutlamaz!
O sosyal medyadan annelerinin anneler gününü kutlayan insanların çoğuna sorsanız hesaplarında ailelerini engellemiştir.

Ama lütfen arkadaş anneler gününü kutluyor değil mi? Pardon ya

Bi de sürekli unuttuğumuz bir şey daha var. Anneleri olmayan ve anne olamayan insanlar.
Peki ya onların suçları ne ?


Bugün tahmin edeceğiniz gibi herkes sosyal medyada annelerinin anneler gününü kutlamışlar. Fotoğrafların hepsine tek tek bakarken bi arkadaşım da annesinin anneler gününü şu dizeyle kutlamış,
'' yok elimde bir demet menekşe
Yok elimde sevdiğin gül şekeri
Yok işte sana bir şey
Bilmem ki ne demeli
Bir tek ağır yaralı özlemim,
Ve bir tek gözlerine sürdüğüm gözlerim ''

Bunu okuduktan sonra çok ağladım. Annemin, anneannemin anneler gününü kutlarken, gün içinde durduk yere sürekli ve kolay ağlayabilen bir insan da değilimdir.

Ağladım çünkü onun bi suçu yok. Ağladım çünkü ben bile böyle hissediyorsam o nasıl hissediyor düşünemedim. Çünkü her yerde bunu hatırlatıp duruyorlar. Sosyal medyada, televizyonlarda, sokakta gezerken reklam afişlerinde, telefona gelen mesajda, indirimler anneler günü üzerine... zaten onların içinde bizim tahmin edemeyeceğimiz kadar acı varken biz niye onları daha çok üzüyoruz ki?
Ağladım çünkü bu haksızlık. kimseyi düşünmeden bir şeyler yapıyoruz ve sürekli bir şeyleri insanların gözüne sokma çabalarındayız.

Ağladım çünkü duyarsızız ve benciliz.
İnanıyorum bundan sonra daha duyarlı olabiliriz, yapabiliriz bunu zor bir şey değil.

Anlam veremediğim gündür. Bana her gün anneler günü. Neden ille de sizin belirlediginiz güne annemi sığdırmak zorundayım ki? Değilim. Evet.

söz konusu evlat olunca bütün duygularını zirvede yaşayan, her türlü zahmete girebilen, merhamet simgesi canımız annelerimizin günü.

mayıs ayının ikinci pazar günü.

*Anneler Gününün Gerçek Tarihi*

Anneler Günü kutlamalarının kökeni Eski Yunan uygarlığına dayanıyor. Yunanlılar Tanrıların annesi adına bahar aylarında kutlama yaparlardı. 1600'lü yıllarda İngilizler Annelerin Pazar'ı diye bir gün kutlarlardı.

İngiliz anneler için düzenlenen kutlamalar Paskalya'dan sonraki ilk kırk gün içinde gerçekleşirdi. Bu dönemde İngiltere'de varsıl ve yoksul arasında büyük bir uçurum vardı ve yoksullar köle gibi çalışmak zorundaydılar.İş şansı uzakta olduğu için, hizmetçiler genellikle efendilerinin evlerinde yaşamak zorundaydılar. Annelerin Pazar'ı denilen günde, hizmetçilere izin verilir, onların anneleriyle zaman geçirmeleri desteklenirdi. Annelik Keki denilen bir tatlı pişirilir ve kutlama ruhunu desteklerdi.

Hristiyanlık Avrupa'ya yayıldıkça, bu kutlamalar Anne Kilisesi'ne saygı gösterilerine dönüştü. Bakire Meryem'i anmaya yönelik bu kutlamalarda, hayat veren ve koruyan gücün önünde eğiliniyordu.

Böylece Annelerin Pazar'ı, kilisenin kanatları arasında eritildi.İnsanlar kilisenin de desteğiyle annelerini onurlandırmaya başladılar.

Boston'da

ABD Anneler Günü'nü ilk olarak 1872'de Julia Ward Howe'un önerisiyle kutladı. Bu kutlamada, barış dolu bir yaşam fikri öne çıkarılıyordu. Bayan Howe, Boston'da anneler günü toplantıları düzenlemeye başladı. Anneler barışın simgesi olarak görülüyordu.

Philadelphia'da

1907'de Philadelphia'lı Ana Jarvis, Anneler Günü'nün bütün ülkede kutlanması için bir kampanya başlattı. Kutlamaların kendi annesinin öldüğü tarihe, Mayıs'ın ikinci haftasında yapılmasını talep ediyordu.

Tüm ABD'de

Talebi ertesi yıl, eyalet çapında gerçekleşti. 1911'de kutlamalar bütün ülkeye yayıldı. 1914'de Anneler Günü resmi bir kutlama günü olarak ilan edildi. (BB)

bianet. Org dan kopyala yapıştır yapılmıştır.

Anneler gününün nereden kaynaklandığını anlatanlar günün yaratıcısı olarak hep annesini kaybetmiş olan küçük bir kızdan bahsederler. Gerçekte ise bu fikri hayata geçiren Anna Jarvis annesini 1905 yılında kaybettiğinde 41 yaşındaydı.

Asıl mesleği öğretmenlik olan 1864 doğumlu Anna Jarvis, 1902 yılında babası ölünce annesi ile beraber ABD'de, Philadelphia'da yaşamaya ve çalışmaya başladı. Üç yıl sonra 9 Mayıs 1905'de de annesini kaybetti. Sürekli annesi ile beraber yaşamasına rağmen öldükten sonra "Ona hayatta iken gerekli ilgiyi gösteremediği"ne inanıyor ve bunun ezikliğini duyuyordu.

İki sene sonra Mayıs'ın ikinci pazarında, annesinin ölüm yıldönümünde arkadaşlarını evine çağırdı ve bu günün anneler günü olarak ülke çapında kutlanması fikrini ilk onlara açtı. Fikir kabul gördü, anneler memnun kaldı, babalar itiraz etmedi, Amerika'nın önde gelen bir giysi tüccarı da finansal desteği sağladı.

İlk anneler günü Jarvis'in annesinin 20 yıl süresince haftalık dini dersler verdiği Grafton'daki bir kilisede, 10 Mayıs 1908'de, 407 çocuk ve annesinin katılımı ile kutlandı. Jarvin her bir anneye ve çocuğa kendi annesinin en çok sevdiği çiçek olan karanfillerden birer tane verdi. O günden sonra, temizliği, asaleti, şefkati ve sabrı ifade eden beyaz karanfil Amerika'da anneler gününün sembolü olarak kabul edildi.

Sıra anneler gününü "milli bir gün" olarak kabul ettirmeye gelmişti. Jarvis, tarihte tek bir kişi tarafından gerçekleştirilen en başarılı mektup yazma kampanyası ile gazete patronlarından işadamlarına, devlet adamlarından din adamlarına kadar ulaşabildiği herkese bu fikrini iletti. Fikir o kadar çok ve çabuk kabul gördü ki, Senato onaylamadan çok önce, bir çok eyalet ve şehirde anneler günü kutlamaları gayri resmi olarak başlatılmıştı bile.

Sonunda 8 Mayıs 1914'de Senato'nun onayı, Başkan Wilson'ın da imzası ile Mayıs'ın ikinci pazarı 'Anneler Günü' olarak resmen ilan edildi. Çok kısa sürede diğer ülkelere de yayılan bu gün çiçek ve tebrik kartı satışlarının tavana vurduğu bir gün oldu.

Anna Jarvis sonunda muradına ermiş, kampanyasını başarı ile sonuçlandırmıştı ama kendi hayatı pek mutlu sonla bitmedi. Yoğun çalışmadan evlenmeye ve çocuk sahibi olmaya fırsat bulamadı. Her anneler günü onun için bu yönden acı oldu.

Daha ziyade dini ağırlıklı bir kutlama olarak düşündüğü bu günden ticari çıkar sağlamaya çalışanlara karşı hukuki savaş açtı. Davaların hepsini kaybetti. Dünyadan elini eteğini çekti. Bütün gelirlerini hatta ailesinden kalan evini bile kaybetti.

Kalan hayatını- adadığı, gözleri görmeyen kız kardeşi Elsino-re'da 1944'de ölünce sağlığı da tehlikeye girdi. Dostları ona destek vererek son yılını sanatoryumda geçirmesini sağladılar. Bütün dünya annelerinin en azından senede bir gün mutlu olmalarını sağlayan Anna Jarvin, mutsuz, yarı görmez ve yalnız bir şekilde 1948'de 84 yaşında öldü.

Ülkemizde de Türk Kadınlar Birliği'nin girişimi ve önerisi üzerine 1955 yılından beri Mayıs ayının ikinci Pazar günü 'Anneler Günü' olarak kutlanmaktadır.

omersabrikursun.blogcu.com dan kopyala yapıştır yapılmıştır.

Mayısın 2. Pazar günü annesini kaybetmiş bir insanın gayretleriyle başlamış, sosyal medyada anneleriyle fotoğraf paylaşıp annesini kaybeden çocukların yok sayıldığı bir gün olmuştur.

Babamla ne hediye alacağımızı tartışırken içeri girdi, birden dönüp dedi ki bana hediye almayın parasını verin parasınıı. E ben de napıyım tam bi para vermiş olmamak için gittim şoktan hediye kart aldım. Markete vereceği parayı da kendine harcar inş.