(bkz:kaçın demokrasi geliyor)
arap dünyasında ve çevresinde berbat sonuçlara neden olan olaylar silsilesidir.
milyonlarca insan komşu ülkelere mülteci gitmiş, binlerce insan iç savaşlar ve sözde devrimlerde öldürülmüştür. otokratik arap tiranları devrilse de sonradan mumla aranır hale gelmişlerdir. ayrıca terör örgütleri bu karışıklıklardan yararlanarak topraklar elde etmişlerdir.
suriye ve libya en kötü etkilenen ülkelerdir.
ürdün, suudi arabistan gibi otokratik olmasına rağmen batı ile iyi ilişkileri (bu da bir iki yüzlülük, bir çelişki) olan ülkelerin etkilenmemeleri dikkat çekicidir.
arap coğrafyasında şu an stabil bir ülke kalmış değildir. çünkü tarih boyunca yüzlerce kabileye bölünmüş bu büyük etnolinguistik grup bir ulus olma bilincini bir türlü yaşayamamıştır. dolayısıyla hizipler, ayrımlar bu sözde arap baharı ile daha da derinleşmiş, insanlar, kitleler birbirine girmiştir. bu da stabil bir ortamı engellemiştir. insani açıdan yazık bir durum.
bu durumdan ders çıkarmak gerekir diye düşünüyorum. çünkü bu bölgeye coğrafi olarak nispeten yakınız. eğer ulus olma bilincimizi kaybedip etnik, dini, siyasi vs. gibi küçük kimlikçiklerimizi ön plana alıp birbirimize girersek bunun sonu gelmez. bu nedenle ne mutlu türk'üm diyene prensibinden asla vazgeçmemeli ve bizi yurttaş yapan şanlı tarihimizi ve kahramanlarımızı unutmamalı ve ulus olma bilincimizi kaybetmemeliyiz.