parlamenter devletlerde hükümete başkanlık eden devlet görevlisidir. Parlamenter Cumhuriyet yönetiminde Cumhurbaşkanı tarafından ve meşrutiyet yönetiminde ise bir monark tarafından hükümeti kurmakla görevlendirilirler. Bu ülkelerde cumhurbaşkanları ve monarklar Siyasi otoritenin değil, ülkelerinin başı olarak siyasi tarafsızlıkları ile uluslarının birliği ve bütünlüğünü sağlarlar. gündelik politikalara ve siyasete karışmazlar.
Başbakan ise tersine ulaşılabilir siyasi bir figürdür. halkına hizmet etmekle yükümlüdür. değişebilir.
başbakanlık Türkiye parlamenter bir cumhuriyet iken vardı. aslında Türkiye’de başbakanlık geleneği çok daha eskilere gitmektedir. sadrazamlar da divanda vezirlerin başkanlığını yaptıkları ve daha sonra I. Ve II. meşrutiyet‘te kabineyi kurduklarından imparatorluk devri Türk başbakanlarıdır.
Dolayısıyla Türkiye ne yazık ki kendi adlandırdığı şekilde bir ’başkanlık sistemi’ne geçerek 1320’den bu yana gelen Ve cumhuriyet ile pekişen bir kurumu, yani başbakanlığı 2018’de kaldırmıştır. Düşünün 600 senelik bir geleneği, birikimi yok ediyorsunuz... Cumhurbaşkanlığı makamı ise başbakanlığın kaldırılması ile ulusun birliğinin sembolü olmak yerine gündelik siyasete indirgenmiştir, siyasi bir figür haline getirilmiştir. Bu da bütün bir ulusun birlik ve bütünlüğünü ve aidiyet duygularını tehlikeye atan bir durumdur.
Parlamenter demokrasilerde cumhurbaşkanını halk seçmez, çünkü Cumhurbaşkanı o ülkelerde halkın bir kısmının sembolü değil bütününün temsilcisidir. Parti rozetini, grup aidiyetini, siyasi görüşünü bir kenara bırakmış, sembol olmuştur.
Başbakan ise tersine ulaşılabilir siyasi bir figürdür. halkına hizmet etmekle yükümlüdür. değişebilir.
başbakanlık Türkiye parlamenter bir cumhuriyet iken vardı. aslında Türkiye’de başbakanlık geleneği çok daha eskilere gitmektedir. sadrazamlar da divanda vezirlerin başkanlığını yaptıkları ve daha sonra I. Ve II. meşrutiyet‘te kabineyi kurduklarından imparatorluk devri Türk başbakanlarıdır.
Dolayısıyla Türkiye ne yazık ki kendi adlandırdığı şekilde bir ’başkanlık sistemi’ne geçerek 1320’den bu yana gelen Ve cumhuriyet ile pekişen bir kurumu, yani başbakanlığı 2018’de kaldırmıştır. Düşünün 600 senelik bir geleneği, birikimi yok ediyorsunuz... Cumhurbaşkanlığı makamı ise başbakanlığın kaldırılması ile ulusun birliğinin sembolü olmak yerine gündelik siyasete indirgenmiştir, siyasi bir figür haline getirilmiştir. Bu da bütün bir ulusun birlik ve bütünlüğünü ve aidiyet duygularını tehlikeye atan bir durumdur.
Parlamenter demokrasilerde cumhurbaşkanını halk seçmez, çünkü Cumhurbaşkanı o ülkelerde halkın bir kısmının sembolü değil bütününün temsilcisidir. Parti rozetini, grup aidiyetini, siyasi görüşünü bir kenara bırakmış, sembol olmuştur.