birini aramayı çok isteyip arayamamak

Bundan yaklaşık 1 yıl önce bir arkadaşımın babası vefat etti.

Çok mu yakındınız diye sorarsanız hayır değildik.

Yapmam gereken şey arayıp baş sağlığı dinleyip kapatmaktı.

Birinci gün ikinci gün derken haftalar aylar geçti bir türlü söylecek bir şey bulup arayamadım.

Ne diyecektim, Çok üzgünüm mü? Eminim onun üzüntüsünün yanında benim hissettiğim şeyin adı "üzüntü" bile olmayabilirdi.

Şimdi muhtemelen kötü gününde yanında olmayan insanlar listesindeyim. Gerçekten de öyleyim ne diyebilirim ki.

Şimdi ise sanki hiç bir şey olmamış hiç kötü günler yaşanmamış gibi arayıp konuşmak istiyorum. Ama o gün aramadığım için şimdi aramaya yüzüm yok.

Su an yaşadığım durum. Sim kart yok arayamıyorum.

Rehberden onun ismini bulup dakikalarca seyretmenin eşlik ettiği durumdur. Çok istersin ama yapamazsın, arama simgesine dokunamazsın..

Keşke 3 5 gün sonra aradaymışsın. Birisinin acısı tazeyken aramamak doğru ama doğruna yanlışla devam etmişsin.

Geceleri gark olan bir duygudur genelde. Sabaha geçeceğini düşünüp kendini telkin etmekte,aramamakta fayda var.

Hakun altun telefonuj başında çaresiz bekliyorum dinleyin derdinize ortak bulursunuz amk

Dakikası olmayabilir hemen dramatize etmeyin smiley was here

Mesaj atıp göndere bastığın saniye pişman olmaya yeğdir

Eğer o kadar samimi değilsen arayıp başın sağolsun yapabileceğimiz bir şey var mı desen 1-2 gün sonrası hem o seni anlar hem de sen görevini yerine getirmiş olursun.

sesini duymayı cok istediğin biri vardır aşıksındır. ama bir yandan da gururun vardır arayıp da daha da rezil olmayı göze alamazsın. bazen sudan bir sebep ararsın sırf konuşmak için, sebeplerin tukendiginde ise öylece kalırsın. ne o seni arar ne sen onu. numarasini rehberden silmek veya ismini degistirmek guzel çarelerden biridir.