En son 21 nisan 2015'te gördüm,bir daha görüşmeyecegiz demişti,gercekten oyle oldu. Simdi 1 yıldan fazla süre geçti,bir gün en azından hastam olarak gelmesini umuyorum. Umut etmeye devam ediyorum...
en kötüsü de son defa göreceğini bilmemek.daha sonraları kendinizi'son defa olduğunu bilseydim kokusunu daha çok içime çeker,daha çok öperdim'demekten alıkoyamıyorsunuz.
Olayın şokuyla ilk anda ağlayamamaktır. Beyninde binlerce düşünceyle yalnız başına yürürken dakikalar sonra durumu idrak edip salya sümük kendini salıvermektir. Acıtır. Yapılacak bir şey olmaması daha da çok acıtır.
ansızın kaybedince, en son ne zaman görmüştüm diye bütün beyin yakıcı anılar gözünün önünden geçer.
keşke biraz daha sevdiği mamadan alsaydım, daha kapıdan girer girmez poşetlere saldırdığı mamadan dersin.
(bkz:minnak kediciğim gelsen ya)
keşke biraz daha sevdiği mamadan alsaydım, daha kapıdan girer girmez poşetlere saldırdığı mamadan dersin.
(bkz:minnak kediciğim gelsen ya)
(bkz:ilk ve son kez görmek) benim başıma gelen. umarım hastam olarak gelmez diyorum. çünkü ne yaparsa yapsın onun hastam olması üzer beni.
maalesef onunla cehennemde randevumuz var artık.
maalesef onunla cehennemde randevumuz var artık.
2012 tek mesaj elveda karşıdan gelen cevapsa eyv.
4 yil sonra bile olsa sigara yaktiriyor.
4 yil sonra bile olsa sigara yaktiriyor.
son defa göreceğimi bilseydim ağlamaktan hiç bir halt edemezdim. ama diyorum ki iyiki son defa gorecegimizi bilmiyoruz. o son anları ağlayarak geçirip heba etmek istemem. göz yaşları bekleyebilir :")
Terminal dönem kolon kanseri arkadaşımın cenazesinde aklımdan çıkmayan sorudur. Hastanede yattığı sırada görmeye gitmemiştim hiç, ailesinden hocalardan bilgi alıyorduk, biraz toparlamasını bekliyorduk. Toplamadı. Hep daha kötüleşti daha da kötüleşti. En sonunda ölüm haberi geldiğinde onu en son ne zaman gördüğümü hatırlayamıyordum. Hala hatırlayamıyorum.
"veda" kelimesini duyunca beynime bir ağrı saplanıyor.