çağımızın en büyük sorunu

İnsanların artık kişiliğinin değil görünüşünün satıyor olması. Ki güzellik, çevrilen kameranın açosına bağlı oldu artık.

Bu insanlar ne yalnızlığı geçirmeyi bilirler ne de biriyle susmanın bile dolu dolu olabileceğini. Ben de öyleyim, güzellik satmaya çalışıyorum, tüm emeğimi ve zihin enerjimi alıyor bu durum ama asla güzel olamıyorum. Asla güzel olamıyoruz çünkü sanırım güzellik başka şeylerde, bizim henüz popüler yapmadığımız şeylerde.

birbirimizin sürekli hatalarını bularak birbirimizi aşağıya çekmek. biri herhangi bir konuda bizden daha iyiyse biz "ben nasıl kendimi geliştirebilirim"i değil, "onun gelişmesine nasıl engel olurum"u düşünüyoruz. biz buna enerji harcadığımız için de totalde yerimizde saymış, harcadığımız enerjiyle kalmış oluyoruz.

(bkz:attention whore)
affedersiniz ama bundan sonrası +18
ilgi orospuluğu

artan individüalizm, azalan kollektivizm.

dünya çapında ve türkiye'deki büyük sorun.

aslı itibarıyla sosyal bir canlı olan toplum halinde yaşayan insan gittikçe bencilleşerek doğasına aykırı bir hale geliyor. solidarite, insanların birbirlerine bağlılığı yıkılıyor.

bireyselliği temel alan global akımların beslediği bu sistem çökecektir çünkü insan biyolojisine aykırıdır.

insanın evolüsyonel biyolojisini makattan yorumlayan sığır kolektivist solcular ve kamâlistler.

Herkes yalnızlıktan şikayetçi kimse dönüp yalnız bıraktıklarına bakmıyor, herkes güvensizlikten şikayetçi kimse söylediği yalanları hatırlamıyor, herkes ikiyüzlülükten şikayetçi kimse mertçe gerçek düşüncelerini karşısındakine söyleyemiyor..

Velhasıl çağımızın sorunu önce kendi içimize bakmayışımız kendimizi kusursuz görüp başkalarının en ufak kusurlarını dağ gibi görmemiz.

nitelikli insan yetiştirirken merhameti kaybetmek