cehalet mutluluktur

bir konu hakkında ne kadar az bilirseniz o konu hakkında kadar mutlu kalırsınız

tersi kesinlikle doğru değildir

yani sakın

`ne kadar mutsuzsam o kadar alimim` demeyin

bilmeyi bilmediği için bu kısır paradoksta hangi cahilin üzgün olmasını bekleyebilirsiniz ki?

Öğrendikçe gerçeği görürsünüz. Gerçeği gördükçe yanlışı değiştirmek istersiniz. Yanlışı değiştiremedikçe umutsuzluğa kapılırsınız. Umutsuzluğa kapıldıkça yalnızlaşırsınız. Yalnızlaştıkça mutsuzlaşırsınız.

Cehalet mutluluk mudur ? belki. Belki de değildir.

Tam bir cahil lafı olan ama bir yandan da doğru olan söz

Less brain more happiness

İngilizler "Ignorance is bliss", Fransızlar "imbécile heureux" derler. Yani "mutlu aptal".



Öncelikle belirteyim, Bilgiden mahrum kalmak insanın bir tercihi olmayabilir. "Kağıt toplayan bir çocuğun bu toplumdaki her okumuştan az bilgisi vardır" gibi bir önerme haliyle aptalca bir zırvadır. Kaldı ki o insanın emeği ve bilgisi birçok okumuşla kıyas kabul etmeyecek kadar derin ve geniştir.



Şimdi gelelim asıl konuya. ben cahil derken, cehaletinin sınırını bilmeyen yarı cahilden bahsediyorum. Bu yüzden, bir konudaki bilgisizlik, cehalet için yeterlilik şartı demek değil benim lügatimde. Ben cahil insandan bahsederken bilmeyen; bilmediğini öğrenmeye gayret göstermeyen; bilmedigi halde bildiğini ispat edip onun kabulune zorlayan; kendinden başkasına, başka bir fikre, hayat tarzına ölümler, idamlar, katliamlar beğenen; ecdadiyla-parasiyla-makamiyla vs. Ovunen; kendi sahip olduğu fikri (!) Hiç bir şekilde eleştiri süzgecinden geçirmeyen; savunduğu şeyi bir başkasının yok edilmesine, yani aslında tamamen onun mevcudiyetine bağlayan, zavallı faşist insanımsıdan bahsediyorum.



Gönlü o kadar rahattır ki... Kendisine sadece kendisini tazammun edebilen bir "yaşam çemberi" çizmiş dahi olsa, o , yaşadığı dünyası itibariyle pek mutludur. Sınırları dışında, gözünün gördüğü her yerde bir yangın yeri olması onu enterese etmez, çünkü haberi yoktur. Çünkü o, o sırada, kendi merkezinde zıplamakla meşguldür. Diyebildigi tek şey "hava çok sıcak, herhalde bugün çok güneşli" demek olacaktır.



Kısacası kendine iğne arayıp çuvaldıza göz dökmeyen dost gerek.

tıp okuyan sterilenjektorun bir yeri ağrıdığında aklına tüm olabilecek hastalıkların (basit bir enfeksiyondan ölümcül bir hastalığa kadar) gelmesiyle 'tıp okumadığını düşün, basit düşün steril' diyerek kendini avutma çabasındayken doğru olduğunu gördüğünüz cümle. çünkü tüm tıbbiyeliler cehaletin mutluluk olduğunu bilgisi arttıkça iyice öğrenir.

(bkz:bilgisizlik kuvvettir)

(bkz:ilber ortaylı)

Farkında olmadığın şeyler için korkmazsın, aramadığın için yorulmazsın, bulamadığın için üzülmezsin. Daha ne olsun. Dibine kadar haklı sözdür.