hayatlarını sanata adayacaklarına dair söz vermiş iki sevgili. Robert mapplethorpe ve Patti smith. patti'nin müzikalitesini çok severim. bu kitapla birlikte ne kadar iyi bir yazar olduğunu da kanıtlamış. çoğumuzun sıradan olarak nitelendirdiği olaylara, romantik bakış açıları.
bu ikileme bana şu fıkrayı hatırlattı.
bir gün x y'ye demiş ki "yav sizin memlekette de her şeyi ikileyerek konuşuyorlarmış doğru mu?"
y'nin de mizahı gelmiş yapıştırmış cevabı "ne ikilemesi kardeşim bizde ikileme mikileme olmaz, çoluğun çocuğun lafına inanma!"