Seneee.. sanırım 2014.. 27 yıldır düzenlı takipte olan Romatoloji hastası bir amcamız, işleyişe aşina olduğu için diğer hastalara göre daha anlayışlı ve güzel güzel anamnez verir. Son 3-4 yıldır dizinde sıvı biriktiğini ve onu aldırmak için geldiğini söyler. Amcayı çok sevmişimdir ve muhabbet sohbet gırla gider. O keyifle anamnez de tam hocanın istediği gibi tüm 27 yılı kapsayacak şekilde 4 tam sayfa hazırlanmış, fm de elden geldiğince yapılıp eklenmiş ve gönüller rahattır.. Bu sefer hocadan azar yenilmeyecektir.
Evet beklenen olmuş ve hoca anamnezden çok memnun kalmıştır. Bu sebepten gruptan benim hastamı seçer ve benimle birlikte interaktif bir eğitim hevesiyle amcanın yanına gideriz.
Anamnez arkadaşlara özet geçildikten sonra hoca hastanın durumunu bildiği için bana direkt evet miso haydi bize boyun muayenesini göster der.. Ben tabi işin içinde bir bit yeniği olduğunu seziyorum ama kaçış yok.
-Evet x amca şöyle bir otur lütfen. Şimdi sağa doğru kafanı çevirir misin?
Amca duymuyor sanılır. Bagirmak ve parmakla göstermek suretiyle;
-Amcaa kafanı şu tarafa doğru çevirr.
Amca hala karşıya bakmaktadır. Ilık terler sırtımdan süzülürken amca sessiz konuşarak durumu kurtarmaya çalışır.
-Evladım dönmüyor..
Neyse o odada yaşananların devamını hayal gücünüze bırakıyorum..
İşin aslı amcanın ankilozan spondiliti belinde değil boyunda başlamış. O da bana bundan bahsetmeyi unutmuş. Tabi ben de böyle olunca boyun muayenesini geçiştirmiştim.. Meğerse amcanın boynunda + hareket kısıtlılığı varmış. Ve 4 sayfa anamnez ve stajyere göre detaylı sayılacak bir fm'ye rağmen ben bunu zor yoldan öğrenmiştim.. Tecrübe işte..
Lakin o anki duygumu unutamıyorum.. Sanırım bu meslek adına sonunda kendime gelecek gibi olan özgüvenimin, en ciddi kırıldığı noktalardan biri olmuştu..
Evet beklenen olmuş ve hoca anamnezden çok memnun kalmıştır. Bu sebepten gruptan benim hastamı seçer ve benimle birlikte interaktif bir eğitim hevesiyle amcanın yanına gideriz.
Anamnez arkadaşlara özet geçildikten sonra hoca hastanın durumunu bildiği için bana direkt evet miso haydi bize boyun muayenesini göster der.. Ben tabi işin içinde bir bit yeniği olduğunu seziyorum ama kaçış yok.
-Evet x amca şöyle bir otur lütfen. Şimdi sağa doğru kafanı çevirir misin?
Amca duymuyor sanılır. Bagirmak ve parmakla göstermek suretiyle;
-Amcaa kafanı şu tarafa doğru çevirr.
Amca hala karşıya bakmaktadır. Ilık terler sırtımdan süzülürken amca sessiz konuşarak durumu kurtarmaya çalışır.
-Evladım dönmüyor..
Neyse o odada yaşananların devamını hayal gücünüze bırakıyorum..
İşin aslı amcanın ankilozan spondiliti belinde değil boyunda başlamış. O da bana bundan bahsetmeyi unutmuş. Tabi ben de böyle olunca boyun muayenesini geçiştirmiştim.. Meğerse amcanın boynunda + hareket kısıtlılığı varmış. Ve 4 sayfa anamnez ve stajyere göre detaylı sayılacak bir fm'ye rağmen ben bunu zor yoldan öğrenmiştim.. Tecrübe işte..
Lakin o anki duygumu unutamıyorum.. Sanırım bu meslek adına sonunda kendime gelecek gibi olan özgüvenimin, en ciddi kırıldığı noktalardan biri olmuştu..