Okuduğum bölümdür.
Bir kaç gündür bize verilmeyen ve verilip alınan haklarımızdan dolayı twitterda sesimizi duyurmaya çalışıyoruz. Sağlık Bakanlığıyla da görüşmeler gerçekleşti. Peki neden sesimizi çıkarmaya çalışıyoruz?
1)klinik ve preklinik şartların iyileştirilmesini istiyoruz
2)klinikte hasta bakarken malzeme ve ekipmanları stajyerler kendi cebinden karşılıyor. 2.5-3 sene hasta baktığımız düşünülürse nerdeyse özel ünide okuyormuşuz gibi bir fiyat çıkıyor.
3)klinikte hasta bakmamıza rağmen bu dönemde devletin veya okulun bize herhangi bir maddi katkısı olmuyor, sigortamız bile yapılmıyor. 25 yaşını doldurduğu için sağlık sigortası kesilen arkadaşım var.
4)son bir kaç senedir diş hekimliği fakülte sayısı çok hızlı ve altyapısız bir şekilde artıyor. (15 yılda fakülte sayısı 18den 84e çıktı) Buna rağmen dus kontenjanları çok çok azaldı. Çoğu fakültede bir tane bile Prof hatta doçent bile yok.
5)fakülteler hem doktora hem dus ile uzmanlık için alım yapabiliyorlar. Doktora alımları ise bazı haksızlıklara sebep oluyor malesef
6)5 senelik eğitim boyunca hocalarla asistanlarla hep birebir çalışıyoruz, çoğu okulda vize sistemi olmasına rağmen (bazılarında blok bazılarında ise komite sistemi var) tek ders ile sınıfta kalabiliyoruz. Bunun üzerinden mobbing ve psikolojik şiddet uygulanabiliyor.
7)klinikteki sistemler hiçbir okulda oturmuş değil. hasta gelip saatlerce koltukta ağzı açık bir şekilde bazen hocanın gelip bize onay vermesini bekliyor. Bu tarz olaylar olunca hastalar işi bitince kontrole gelmiyor. Trajikomik ama hastası vefat ettiği için sınıfta kalan bir üst dönemim var. Tedavisinin son halini onaylatamadığı için puan toplayamıyor ve tüm kliniği bi sene daha alıyor.
8)hasta bulmanın zor olduğu vakalarda puanı tamamlayabilmek için o endikasyondaki hastayı bazen kendimiz bulmamız gerekiyor. Bunun farkında olan hastalar gelmek için yol, yemek ve bazen konaklama bile talep edebiliyorlar.
9)hastalarla iletişim için şahsi telefon numaralarımızı vermek durumunda kalıyoruz. Malesef hem kadın hem erkek arkadaşlarımız mesaj, instagram vb üzerinden tacize uğrayabiliyorlar.
10)bir çok küçük ilçede diş teknisyenleri sahte diploma vb yöntemlerle diş hekimi gibi çalışıyorlar. Bu hem bulaşıcı enfeksiyon riskini arttırıp tehlike arz ediyor hem de diş hekimliği mesleğini karalıyor.
11)atama bekleyen 1000den fazla diş hekimi var. Artan fakülte kontenjanlarına ve 2016 yılında söz verilen aile diş hekimliğine rağmen hala kadro açılmıyor.
Bir kaç gündür bize verilmeyen ve verilip alınan haklarımızdan dolayı twitterda sesimizi duyurmaya çalışıyoruz. Sağlık Bakanlığıyla da görüşmeler gerçekleşti. Peki neden sesimizi çıkarmaya çalışıyoruz?
1)klinik ve preklinik şartların iyileştirilmesini istiyoruz
2)klinikte hasta bakarken malzeme ve ekipmanları stajyerler kendi cebinden karşılıyor. 2.5-3 sene hasta baktığımız düşünülürse nerdeyse özel ünide okuyormuşuz gibi bir fiyat çıkıyor.
3)klinikte hasta bakmamıza rağmen bu dönemde devletin veya okulun bize herhangi bir maddi katkısı olmuyor, sigortamız bile yapılmıyor. 25 yaşını doldurduğu için sağlık sigortası kesilen arkadaşım var.
4)son bir kaç senedir diş hekimliği fakülte sayısı çok hızlı ve altyapısız bir şekilde artıyor. (15 yılda fakülte sayısı 18den 84e çıktı) Buna rağmen dus kontenjanları çok çok azaldı. Çoğu fakültede bir tane bile Prof hatta doçent bile yok.
5)fakülteler hem doktora hem dus ile uzmanlık için alım yapabiliyorlar. Doktora alımları ise bazı haksızlıklara sebep oluyor malesef
6)5 senelik eğitim boyunca hocalarla asistanlarla hep birebir çalışıyoruz, çoğu okulda vize sistemi olmasına rağmen (bazılarında blok bazılarında ise komite sistemi var) tek ders ile sınıfta kalabiliyoruz. Bunun üzerinden mobbing ve psikolojik şiddet uygulanabiliyor.
7)klinikteki sistemler hiçbir okulda oturmuş değil. hasta gelip saatlerce koltukta ağzı açık bir şekilde bazen hocanın gelip bize onay vermesini bekliyor. Bu tarz olaylar olunca hastalar işi bitince kontrole gelmiyor. Trajikomik ama hastası vefat ettiği için sınıfta kalan bir üst dönemim var. Tedavisinin son halini onaylatamadığı için puan toplayamıyor ve tüm kliniği bi sene daha alıyor.
8)hasta bulmanın zor olduğu vakalarda puanı tamamlayabilmek için o endikasyondaki hastayı bazen kendimiz bulmamız gerekiyor. Bunun farkında olan hastalar gelmek için yol, yemek ve bazen konaklama bile talep edebiliyorlar.
9)hastalarla iletişim için şahsi telefon numaralarımızı vermek durumunda kalıyoruz. Malesef hem kadın hem erkek arkadaşlarımız mesaj, instagram vb üzerinden tacize uğrayabiliyorlar.
10)bir çok küçük ilçede diş teknisyenleri sahte diploma vb yöntemlerle diş hekimi gibi çalışıyorlar. Bu hem bulaşıcı enfeksiyon riskini arttırıp tehlike arz ediyor hem de diş hekimliği mesleğini karalıyor.
11)atama bekleyen 1000den fazla diş hekimi var. Artan fakülte kontenjanlarına ve 2016 yılında söz verilen aile diş hekimliğine rağmen hala kadro açılmıyor.