el ele tutuşmak

bir çiftin aslında en çok kıskandığım özelliğidir.

bahar ayında ortaya çıkan, o ılık gecelerde ağaçların altında el ele tutuşan çiftler ve arkalarında kıskanan ben.

Sahiplenme, enerji akışı ve sosyal mesaj içerir çocuk, sevgili, yaşlı olsun fark etmez daima bir mesajı vardır

ilk hamle icin en guzel bahanenin eldiven takmayan erkek kisisi tarafindan "ellerim cok usudu isitir misin" diye sorulmasidir kanimca.

"Sen gittikten sonra yalnız kalacağım.

Yalnız kalmaktan korkmuyorum da,

ya canım ellerini tutmak isterse?"



Birbirini seven iki insanın en naif, en özel paylaşımı, ilişkinin prognostik faktörüdür. Dokunduğunuzda kalbiniz çarpmıyorsa o ilişki olmamıştır, olmayacaktır.



Benim için her zaman ayrı bir yeri vardır el ele tutuşmanın. ister inanın ister inanmayın ayrılık gelip çattığında aklıma gelen ilk şey bir daha elini tutamayacak olmamdı. Ve sadece son kez elini tutmak için görüştüm onunla. Sarıldık, ağladık, ayrıldık.

İlişkilerde fazla anlam veremediğim olay. Ben ilişkilerimde devamlı elini kaçıran taraf olmuştum. Bu konuda fazlaca trip yemişliğim var. Bana kalırsa anlamsız bir eylem. Er kişinin bele sarılmasının ardından yürümek ya da sevgilinin koluma girip yürümek daha hoş bir davranış.