en çok korkulan an – Tıbbiyeli Sözlük
Bilgisayarın şarj aletinin patladığı an. Bir yaz tatilinde anneannemlerdeyiz. Takip ettiğim bir dizi var, izleyeceğim ama bilgisayarın şarj aletinde temassızlık var. Kardeşim sonunda bana acıdı "ben tutayım bunu ver" dedi ve temassız kısmı eliyle düzelterek şarj aletini tutmaya başladı. Ben de bilgisayardan diziyi açıyorum. Bi anda bir ses, evin şartelinin atması, etrafın karanlığa bürünmesi ve kardeşime bir şey olduğunu sandığım o beş saniye. İçimdeki acıyı unutamam."ulan bir dizi uğruna değer miydi?" diye diye kendimi yedim. Sonra "nerdesin kardeşim?" diyerek elimle onu bulmaya çalışmıştım ve "burdayım salak, korkma ölmedim." demişti.
12 yaşlarindayim.ilk defa tramboline girdim akrobasik hareketler yapiyorum. Diz uzerine atlayip sonra havalanip ayaklarimla zipliyorum falan.

Baya bi havalandim dizimle indim yaylandim hala anlamadiğim bi şekilde vücudum dalgalandi omurilikten sırtımda çat diye bir ses çıktı ben bayildim. Tek başimayim gerizekali adam farketmedi beni 5dk sonra falan uyandim yerdeyim nefes alamiyorum. Gercek anlamda öleceğimi düşündüm.sonra annemi aradilar eve döndük.

Simdi dusununce hastaneye gitmemiş olmamiz saçmaydi
izmir'de bir ağustos gecesi... 3 arkadaş birlikte hatay bölgesinin karanlık ve dik yokuşlarında yürüyoruz. tabi o vakit sahilde olup deniz havasını içine çeke çeke gezmek vardı ya, akademik takvime göre eylül başı okullar açılacağı için kalacak yer ihtiyacımız da vardı. o karanlık, dar, dik sokaklarda sabahın erken saatlerinden itibaren saatlerce gezmiş, yorulmuşuz. tabiri caizse pestilimiz çıkmış. son bir eve bakıp kaldığımız yere dönmek planımız. Ne var ki hayat her zaman planlandığı gibi gitmiyor..



bakacağımız apartmanın yan köşesine gelmiş, ana kapının olduğu sokağa dönecekken kenarda oturan bir köpek bir anda havlayarak üstümüze koşmaya başlamıştı. zaten çekindiğim köpeklere, izmir'de bir nebze olsun alışmıştım. yanlarından da olsa geçebiliyordum artık. ama o an... ne yapabilirdim ki? 2 arkadaşın arasından zıplayan köpek beni yere devirdi ve boğazıma doğru saldırmaya başladı. o güne kadar tek bir köpeğe dahi dokunmaya korkan ben, köpeği elimle ayağımla itiyordum. o sırada yoldan geçen birisi ve bir arkadaşımda tekmelerle kovmaya çalışıyorlardı. ama köpek öyle güçlü ve çevikti ki ayağa kalkmama hiç fırsat vermiyordu. sürekli boyun bölgeme saldırıyor ve tekmelerle savruluyordu. arada 5 saniye kadar bir boşluk yakaladım ve ayağa kalkmaya çalıştım. koştu, yetişti ve tam hedefine ulaşacakken refleks olarak boynumun önüne getirdiğim elimi kaptı. o an hiçbir savunmam kalmamıştı elim kanlar içinde ve köpek o gösterdiği koca dişleriyle son hamlesini yapacaktı. artık her şeyin bittiğini düşünüyordum ki o sırada bir anda yandaki marketten sopalarla çıkan adamlardan korkan köpek kaçtı gitti. ölüm korkusuysa bana miras kaldı.



bu olaydan sonra, normalde uyanma problemi olan ben, belki 2,3 ay geceleri her köpek sesine uyandım. uyuyamaz oldum. aylarca sokağın tenha zamanlarında (sabah ve akşam saatleri) tek başıma evden çıkamadım. okula bile gidecekken sokaktan geçecek birilerini bekler, onlarla birlikte yürürdüm. kaç zaman geçti hala atlatamadım.. ne zaman bir karanlık sokakta yürüsem hep tedirgin olurum.
rüyamda yaşadığım andır. asansör halatının kopması ve asansörün kapısının bi anda bana doğru gelmesi, asansör hem daralıyor hem düşüyor. hayatımın en korkunç anlarıydı, gözlerim ıslak uyandım. sonraki iki gün uyuyamamıştım.
Annemin parsiyel nöbet geçirip ardından geçici parezi yaşadığı an. O an ne olduğunu anlamadım bile. Felç olduğunu düşündüm. Elim ayağım boşaldı. bana asırlar gibi gelen dakikalarda Güçlükle 112'yi aradım. Hiçbir şey yapamadım. Tüm yetilerimi kaybettim. Annemi kaybetmekten ölesiye korktum. O geceyi hastanede geçirdik. Neyse ki bu olay Tekrarlamadı. anladım ki sevdiklerimin canı söz konusu olunca çıldırıyorum. Biraz soğukkanlı olmayı isterdim.
-17 şubat 2016 ankara patlaması

-13 mart 2016 kızılay patlaması

-15 temmuz 2016 darbe girişimi

Maalesef ilk 3üm terör olaylarından oluşuyor. Hepsi de 2016da gerçekleşti. Bu yıl daha kötülerini görmemek dileğiyle.