huzur

insanın içinde devamlı bir rahatlama hissinin olması.. beklediğin otobüsün gelmesi seni rahatlatır ama huzur vermez.. o his devamlı bir rahatlama yaratmaz..



kuzu seslerinin olduğu bir yerde olmak, yeşillerin içerisinde akan bir dereyi izlemek.. sürekli bir mutluluk verir insana.. ya da yanan bir odunu izlemek, sevdiğin kişiye bütün özlemini giderircesine sarılmak...

Genelde dibimizdeyken görmeyiz. Aslında huzur ufacık şeylerde bile gizli olabilir. İnsanın en çok ihtiyaç duyduğu hislerden biridir. Yokluğunda kıymeti çok anlaşılır ve çok aranır. Sakın yaşamın akılalmaz hızında sürüklenirken durup gökyüzüne bakmayı, içinize huzuru çekmeyi unutmayın.

Ahmet Hamdi Tanpınar eseri.

Bazen bir kokuda, bazen de tıbbiyeli sözlüktedir.

Dershanesiz bi haftasonu ve kulaginda kulaklık tek başına bahçede turlamak demekmiş.

Bir gün, bir balıkçı, bir balık tuttu. Evdekiler onu beğenmeyerek reddetti. Üzgün ve huzursuz olmak buydu.

Bir gün, bir balıkçı, bir balık tutamadı. Eve geldi. Evdekiler onu saygıyla karşıladı , hoş karşıladı. Balıkçı buruktu ama huzurluydu. Yarın istediği kadar balık tutamayabilirdi. Ailesi ondan bunu istemedi. Yarın balıkçılığı bırakmaya karar verebilirdi. Ailesi ondan bunu da istemedi. Ailesinin tek istediği huzurlu olmasıydı. Balıkçı, istendiği gibi yaptı. Huzurlu oldu. Belkide yarın balıkçılığı bırakıp taksici olacaktı. Olsundu çünkü...

Yaşam boyunca boynumuzda taşıdığımız kapaklı kolyede, bizim karşımıza iliştiren vesikalık anneanne fotoğrafıdır.
Dikkat edin "Güneş arkadan vurabilir."