içinizi dökme defteri – Tıbbiyeli Sözlük
Geçen edindim ben de bunlardan. Uzun zamandır günlük tutmuyordum (en son lise) ama bu süreçte sürekli de aklıma geliyordu, yaşadığım bazı olayları bir kenara çiziktirmem lazımdı. Geçen hafta eski günlükleri karıştırırken de fark ettim bu işin önemini. İnsan olayları hatırlasa bile o andaki bakış açısını falan unutuyormuş. Tüm o duygu durumlarını vs. Okuyunca da insan kendi gelişimini izliyor böyle full hd. Tabi İşin adı günlük tutmak olunca çok zorlama geliyor kulağa ama minik bir not defterine o gün (her gün değil, kaydedilmeye değer bir şey olduğunda) ne yaşandıysa artık 1-2 cümleyle kaydetmek baya mantıklı geliyor artık. Hevesim şu an yeni tabi. Zaten 1 sayfa yazdım şimdilik ama olsun başucumda bekliyor beni ööyle. Zaten uykudan önce aklıma gelen o önemli olaylar için koydum onu oraya. Yoksa masa başına geçsem sabah kahvaltısına kadar her şeyi yazarım. Uyutmayan şeyleri yazsam yeter.
bu defterlere ben de bir tane edindim. ama defteri daha çok goygoy için herkese anlatabilecegim olaylar için kullandim ister istemez. niye efendim, çünkü masanizin üzerinde her an erişelebilecek bir yerde bir defter var. siz gidip gelip buna her türlü duygunuzu yazıyorsunuz ve kimse bu neymiş diye merak etmiyor, o defteri en azından gözden geçirmek geçmiyor akıllarından. çok ütopik değil mi. bence de öyle. işte o defterde renkli renkli sayfaların arasında zaten korkunç olan yazımın iyice berbatlasip okunması çok zor olan, en gıcık renkte yer yer üstü karalanmis ve aşırı sıkışık birkaç sayfası var. işte o defter o birkaç sayfa yüzünden içimi dökme defteri. baksam en okunmayacak kısmı ora olduğu için de onlar orada kalmaya devam edecek. benimki gibi kaygılarınız olsa bile çok güzel bir şey ama. çünkü insanin en önemli ihtiyaçlarından biri anlaşılmak. en azından bir defter sizi anlayabiliyorsa, bu sizin için gerçekten büyük bir teselli olabiliyor.
Eğer kardeşleriniz fazla meraklıysa olamayandır. Aynı durum günlük için de geçerlidir. Hiçbir zaman rahat rahat yazamadığımdır o yüzden.
2004-2015 arası her yıl için bir günlüğüm vardı. geçen yıl oturup hepsini okudum, ağladığım her şeyi hatırladım. hatırlamak da üzüyormuş. bu yüzden geride bırakmaya karar verdim. bütün defterlerimi yaktım.



alışkanlık olduğu için yazmayı bırakamadım yine de. şimdi küçük bir deftere her gün bir-iki cümle yazıyorum. o gün ile ilgili aklımda kalan bir şey ya da o gün birinin bana söylediği bir şey.
Biri okuyacak korkusundan küçüklükte bıraktığım şey yazmak.en son ilkokul 4 te yazdığım günlüğüm vardı onu da yırtıp atmıştım. Ev mübarek mayın tarlası gibi annemden saklamayı başarsam ablam var, ablamı atlatsam kardeşim kesin bulur okur.ee yanı insan merak ediyor sonuçta bn olsam bn de merakima yenik düşüp okurdum.