alınıp satılan kişi kabûl ettiğinde, ahlâkî olan eylemdir. satın alınan kişi, sahibine çeşitli işlerde yardım edebilir, fizikî güç gerektiren işlerini yapabilir veyahût sahibinin farklı zevklerini yerine getirebilir. örneğin sahibi, sahip olunandan bir kuş gibi ötmesini isteyebilir, umblikusunu dilletebilir ve bu şekilde neşe bulabilir ya da ayak parmak tırnaklarının asimetrik ve deformiteli noktalarını -eğer sahip olunan bu hususta bir zanaati elinde bulunduruyorsa- düzeltmesini isteyebilir. sahip olunduktan sonra yapılacak iş ve girişilecek interaksiyon çoktur. bu sektörün bir diğer avantajı da, bana kalırsa, satın alınan insanın sonradan satışa çıkarıldığında değerinin düşmemesi, bilâkis artmasıdır (eğer hastalıklı, çelimsiz ve yaşlı değilse tabi). zirâ ekserîyetle el becerisine dayanan işlerde tecrübe önemlidir ve yeni sahip, muhtemelen çömez birini almak yerine deneyimli birini almak isteyecektir. bu nedenle insan pazarında ikinci ellerin fiyatları olasılıkla daha yüksek olacaktır.
günümüzde dünyada zaten var olan bir durumdur. tek farkı eskisi gibi insan pazarları yok. insanlar bir şekilde kendilerini satmak zorunda bırakılıyor.
daha geniş düşününce zaten hepimiz sistemin kölesiyiz. "efendiler" de işlerin kaymağını, pastanın büyük dilimini yiyen malum insanlar.