instagram kullanmamak

günümüz dünyasında başarmanın görece zor olduğu durum.

instagram her yerde. Dizilerde, filmlerde, restaurantlarda, belediye afişlerinde. Önü alınamıyor bi türlü. Ve bu dünyaya kapılmamak elde değil.

Geçen yaz açtım, kullanmaya başladım bi süre ve sonra kapattım. Aslında bu dünyaya girmekten korkuyordum ancak takıldığım facebook ortamlarında yaşıtım çok az insan kalmıştı, geride ölü bir sessizlik ve sürekli siyasi paylaşımlar vardı. Ben de içimdeki merak dürtüsünü bastırmak için girdim bu ortama ve keşke girmeseydim.

Gerçek bir bağımlılık. Bi story atıyorsun hoop kim beğenmiş, kaç kişi beğenmiş. Sürekli sayfayı yeniler hale geliyorsun.
Kapatmamın bir diğer sebebi de insanların artık instagram için yaşaması. Geçenlerde kuzenimin 'farklı bi yere gidelim, instaya atacak fotom kalmadı' demesiyle bi kez daha anladım bunu. Hava atmak için önlüklü, stetoskoplu fotolar, yurtdışında geziyorum fotoları, arkadaşımın doğum günüsü ve onu çok seviyorum(yersen) fotoları, ben hep starbucksta takılırımfotoları, çok güzelim yeni ruj aldım fotoları, çok sportifim mac fitten çıkmam fotoları vs vs of of say say bitmez.
Bu ortama dayanamadım. İnsanlar sürekli kendilerini beğendirmek, egolarını tatmin etmek istiyor. Like sayısı beklediğinden az gelince morali bozulanı bile gördüm. Bilmiyorum çok tuhaf bi yer.

Hazır yaz gelmiş ve boş boş otururken geri dönesim geliyor. Çünkü bi yanım insanlar nerde ne yapıyor merak ediyorum, dedikodu yapacak malzeme arıyorum, en nihayetinde ben de bi insanım. Ama bi yandan korkuyorum. Çok çabuk mutsuz olan bi insanım ve o an olmak istediğim bi yerde başka biri varsa muhtemelen çabucak sinirlenirim. Ben evde kös kös oturuyorken deniz fotoları görsem içim gider. Neyse dürtüleri bastırmaya devam.
Keşke hiç bu dünyaya girmeseydim, çünkü tünelin ucu bomb*k bi yere çıkıyor.

Gayet normal bir durumdur, instagram kullanmadığını söyleyen bi insana "nasıl olur ya sen bu dünyadan mısın vs." gibisinden saçma salak tepkiler verilmemelidir
Yani bildiğim kadarıyla hesap açmak 2 dklik iş, kapamak da öyle. Abartılacak bi durum değildir

(bkz:Çok da şey yapmamak lazım)

Bilmemenin ne kadar güzel bir şey olduğunu hatırlatan durumdur. Kim nerede ne yapıyor ohh hiçbir şeyden haberin yok mutlu mesut yaşıyorsun. Başkaları gezerken ben ders çalışıyorum diye üzülmüyorsun. Görsel hafızaya da zarar verdiğini düşünüyorum. Milletin attığı kahvenin hafızamda ne işi var. Yeter bu saçmalıkları bırakın. Her yediğinizi de atmayın. Göz hakkı.

Hala başaramadığım durum. Sosyal medyada gösteriş merakına uymadan anın zevkine varan, telefondan başını kaldırıp dünyanın farkında olan insanlar en çok kıskandığım insanlar.

Hayatımızda bu kadar gelgitlerin olması belki de telefondan başımızı kaldırıp kendimizi bile tanımaya fırsat vermememiz olabilir.

sadece vize haftası yaptığım bir şey. sırf ders çalışmak için instagram kullanmaya bir süre ara veriyorum. ama bilin bakalım ne oluyor?

yine de ders çalışmıyorum. swh*

instagram kullanmayı bırakırsam artık olmuşum ermisim kabul ederim kendimi

hiç üye olmayarak gerçekleştirdiğim eylem. sadece facebook hesabım var. onda da en son tıbbiyenin ikinci senesi bir şeyler paylaşmışım. onu da kapatacaktım da güzel birkaç gruba üye olduğum için kapatmadım.



insanların nerede olduklarını, ne yaptıklarını, ne yediklerini kısacası ne kadar mutlu olduklarını herkese duyurma hastalığı beni gerçekten irrite ediyor. milyon tane tagle sunulan, ekrana gülücük saçan kişiler aslında aynı masanın etrafında telefonlarıyla meşgul oluyorlar. anı yaşamaktan ziyade [https://hizliresim.com/lq7Odr ~ depolamayı] tercih ediyorlar.



yakın arkadaşlarla çekirdek çitlerken edilen muhabbetin tadı hiçbir şeyde yok.

hiçbir sebebe bağlamak zorunda olunmadığı gibi varlığı gayet mümkün türden bir hadise.

sosyal platformlardan biri yoksa diğeri oluyor nihayetinde, çok da şey yapmamak lazım.

(bkz:sözlükte yazma nedenleri)