Böyle bir farkındalığa girmişse kendisine üzüldüğüm insandır. Malesef kimsenin hiçbir şeyi olmayacağını ya da bırakılan herhangi bir izin bile hatırlanmayacağını henüz hiç düşünmemiş olmak, henüz iç huzurun kaybedilmemiş olduğunu gösterir...
(bkz:me and my broken heart)
Bunun tersi bir insan olmanın hiçbir artısı, eksisi yok. Kimse istemez bir insanın dönüm noktası olmak.
“Kimsenin hayatında dönüm noktası olamamak” aslında güzel bir şeydir, o dönüm noktası olduğunuz kişi zamanı gelir de size sırtını dönerse onun hayatındaki dönüm noktası olduğunuz bütün virajlardaki cezaları teker teker size keser; iyisini de kötüsünü de. O yüzden birine “yol arkadaşı” olmak ona “dönüm noktası” olmaktan daha iyidir. “Yol arkadaşı” olduğunuzda dönemediğiniz her noktada beraber devrilirken “dönüm noktası” olduğunuz zaman dönemediği her noktada “kaygan zemin, Mıcırlı yol, gizli buzlanma hatta tabelasız alan” siz olursunuz.