komitede karnın guruldaması – Tıbbiyeli Sözlük
Komite öncesi midem heyecandan dolayı hiç birşey almadığı için komite sırasında sıkça başıma gelen olaydır.
utandırıcı olmayan gayet de doğal olan bir durumdur.o heyecanla yemek yemeği bile unutabilen arkadaşların başına gelebilir.asıl utandırıcı olan bu durumun doğal karşılanmayıp da söylenilmesidir.
Her sınavda başıma gelir ama en fenası şöyledir:

3. sınıfın son komitesindeyiz. Farma hariç soruların hepsini çözmüşüm kalmış 30 soru. Karnım bi guruldamaya başladı durmuyor hiç.Midem bildiğin konser veriyor.Sınav bitimine daha 1 buçuk saat var.Kalayım biraz daha farmayı çözeyim bi de kontrol edeyim desem dayanamıyorum çıkıp bişeyler yiyim desem bu kadar erkn çıkmaya vicdanım el vermiyor. Neyse en sonunda baktım olacak gibi değil zaten farmaya da hiç çalışmamıştım , hiçbir şey bilmiyorum soruları çözemeyeceğim ortada.Hemencecik çıkmıştan tanıdık gelen şıkları işaretleyip çıktım.Bi güzel yemek yedim.İyiki de çıkmışım bir soruyla baraj yemekten kurtulmuşum. Bilinçli çözmeye çalışsam büyük ihtimal baraj yerdim :)
kendi başıma hiç gelmemekle beraber, başına gelip de tecrübe ettiğim vakalarda da soğukkanlılığımı koruyup karşı tarafın gereksiz bir mevzu uğruna utanç duymasına sebep olmak istememişimdir. stajlarda intörnlükte insanların en mahrem koşullar altında en ağır ve "utanılası" durumlarını gören tıbbiyelinin lafını etmesini garip bulduğum bir konudur.
Çok sevimli gelen başlık. Utanç duymayı da gerektirmez. Sınava ne kadar önem verdiğini gösterir. Yemeyip içmeyip uyumadan girilen sınavlar ve onca stresin getirisidir.
Benim de her komite başıma gelendir. Bi defasında cevap kağıtları dağıtılırken karnım öyle gurladı ki arkamdaki arkadaş, al kanka benim poğaçayı ye, dedi. Zaten utanmıştım teşekkür ettim almadım poğaçayı. Bu sefer de öndeki arkadaş döndü bana. "Ye bence kanki yaa" dedi. Bu entrynin sonuna elini alnına koyan wp emojisini koymak isterdim...
Komite değil ama her kurul finalinde butunde başıma gelen şeydir.

Yok arkadaş o son çıkmışlara bakmak yemekten daha önemli işte..