kuzen

Kişinin Ebeveynlerinin kardeşlerinin çocuklarına verilen isim.

Genelde arkadaşlarından öte birçok şeyini paylaştığın, birlikte en eğlenceli günlerini geçirdiğin kişiler olurlar.

Bkz. Benim gibi hiçbir kuzeninizle aynı şehirde yaşamıyorsanız ve sadece bayram, düğün gibi günlerde görüşüyorsanız kuzenlerinizle hep daha samimi olmayı, onlarla daha çok vakit geçirmeyi istiyorsunuz.fakat o sayılı günlerde birkaç kısa konuşmayla muhabbet bitiyor.o uzaklık kendini hep hissettiriyor.sonra da kuzenleriyle delice eğlenen insanlara hep imreniyorsunuz.

(bkz:sad but true)

çocukken oyun arkadaşlığı yaptığınız ancak büyüdükçe doğru düzgün konuşmaktan bile çekindiğiniz akrabalardır.tabii bazıları içinse -her ne kadar tasvip etmesem de-eşi statüsüne kadar yükselir.

Yaşıt olanı candır. Hele ki meslektaşsanız daha bi candır.



Edit:Şuna malign verecek ne yaşadın allasen doktor kuzenin mi gondikledi?

Canlarım benim.

bazısı kardeş kadar yakındır, hele yaşıtınsa her haltı birlikte yersin, yeri gelir arabayla kaza yapmanın kıyısından döndüğünü kimseye anlatmaması için rüşvet verirsin. Genelde waffle karşılığı çalışır, kafa dengiyse doğum günü hediyesini kebap veya hamburger olarak alırsın. Birlikte tatil planı yaparsın ve genelde gerçekleştiremezsin. Malesef sınav dönemi gibi bazı koşullarda başkaları tarafından kıyaslanabilirsin, bu tür durumlardan ne kadar uzak kalınırsa o kadar iyidir zira iki taraf için de kötü bir durumdur. bazılarıyla da aynı ortamda nefes almayı sürdürebilmek için kendini zorlarsın. Aralarında görünce selam vermemeyi seçen tipler de olabilir, var olsunlar zararları yok, ben de selam vermem olur biter. Ama bir tane de olsa kuzen candır

Bu aralar başımın dertte olduğu akraba modeli. genel olarak sülalem rahatsız zaten.(*) ama bir kuzenim var ki düşman başına. Bu aralar eşiyle dargın olduğu için bana sarmış durumda. Saatlerce nefes almadan konuşuyor; tüm detayları, diyalogları anlatıyor, asla özet geçmiyor.

Bir iki kez görüştükten sonra "eeh yeter!" dedim. Benim de kendimce dertlerim var, herkesin dertleri var. Dert yarıştırmıyorum ama insan kaldıramıyor bir süre sonra. İyi miyim, hasta mıyım, yorgun muyum umrunda değil.

Görüşme taleplerini binbir bahaneyle reddediyorum. Buna karşılık telefonda beni esir almaya başladı. Telefonlarına çıkmayınca da mesajla rahatsız ediyor. Kapıdan kovuyorum bacadan giriyor.

Hiç haz etmediğim eşiyle bir an önce barışmalarını çok istiyorum, çünkü bu eziyeti yalnızca o hak ediyor.

Edit: barıştılar