Bana göre (bkz:rus edebiyatı)na giriş yapmak isteyenlerin okuması gereken ilk kitaplardan biridir ve bu girişin (bkz:aleksandr sergeyeviç puşkin) ile yapılması doğru olacaktır.
kısa öz ve sonunu merakla beklediğiniz güzel bir öyküdür. Bu öyküde yer alan her bir karakterin gerçek hayatta temsil ettiği bir duygu, bir karakter tipi vardır. Puşkin’in 4 ana karakter (hermann, tomski, lizaveta, yaşlı kontes) üzerinden yaptığı analizleriyle gözümde bir numaralı öyküsü olmuştur. Yine toplumu eleştirme işini acımasızca yapmaktan çekinmeyen yazar, bu kez de petersburg sosyetesinin para hırsını, kumarbazlığını, gösteriş merakını eleştirmekte.
Dostoyevski baş karakter hermann için şu yorumu yapmış: “muazzam bir kişilik, petersburg döneminin alışılmadık bir tipi... onda bir napolyon profili ve bir iblis ruhu var...” hatta kimi eleştirmenler raskolnikovun öncüsü, hazırlayıcısı olarak kabul etmekte bu kahramanı.
(bkz:suç ve ceza)
(bkz:yüzbaşının kızı)
Kitapta altını çizdiğim birkaç kısım ise şöyle:
“Kumar çok ilgimi çekiyor, dedi. Fakat gereğinden daha çoğunu kazanmak ümidiyle kendime gerekli olanı gözden çıkarabilecek durumda değilim.”
“El ekmeği acı olur, yabancı bir merdivenin basamaklarını tırmanmak zordur.”
“Tutumluluk, Ölçülülük ve çalışkanlık; işte benim üç güvenilir kartım! İşte servetimi üç katına, yedi katına çıkaracak, bana esneklik ve bağımsızlık getirecek olan şeyler!”
“Fiziksel dünyadaki iki eşyanın aynı anda aynı yeri kaplayamaması gibi, insan aklında iki saplantı yan yana yaşayamaz.”
“Eğer yüreğiniz bir zamanlar aşk duygusunu tattıysa, yeni doğmuş bir bebeğin ağlayışı sizi bir kerecik olsun gülümsettiyse, eğer göğsünüzde bir zamanlar insansal bir şeyler çarptıysa, bütün bunların adına; zevcelik, sevgililik, analık duyguları adına, yaşamda kutsal bildiğiniz ne varsa hepsinin adına yalvarırım, reddetmeyin beni! Açın sırrınızı!”
kısa öz ve sonunu merakla beklediğiniz güzel bir öyküdür. Bu öyküde yer alan her bir karakterin gerçek hayatta temsil ettiği bir duygu, bir karakter tipi vardır. Puşkin’in 4 ana karakter (hermann, tomski, lizaveta, yaşlı kontes) üzerinden yaptığı analizleriyle gözümde bir numaralı öyküsü olmuştur. Yine toplumu eleştirme işini acımasızca yapmaktan çekinmeyen yazar, bu kez de petersburg sosyetesinin para hırsını, kumarbazlığını, gösteriş merakını eleştirmekte.
Dostoyevski baş karakter hermann için şu yorumu yapmış: “muazzam bir kişilik, petersburg döneminin alışılmadık bir tipi... onda bir napolyon profili ve bir iblis ruhu var...” hatta kimi eleştirmenler raskolnikovun öncüsü, hazırlayıcısı olarak kabul etmekte bu kahramanı.
(bkz:suç ve ceza)
(bkz:yüzbaşının kızı)
Kitapta altını çizdiğim birkaç kısım ise şöyle:
“Kumar çok ilgimi çekiyor, dedi. Fakat gereğinden daha çoğunu kazanmak ümidiyle kendime gerekli olanı gözden çıkarabilecek durumda değilim.”
“El ekmeği acı olur, yabancı bir merdivenin basamaklarını tırmanmak zordur.”
“Tutumluluk, Ölçülülük ve çalışkanlık; işte benim üç güvenilir kartım! İşte servetimi üç katına, yedi katına çıkaracak, bana esneklik ve bağımsızlık getirecek olan şeyler!”
“Fiziksel dünyadaki iki eşyanın aynı anda aynı yeri kaplayamaması gibi, insan aklında iki saplantı yan yana yaşayamaz.”
“Eğer yüreğiniz bir zamanlar aşk duygusunu tattıysa, yeni doğmuş bir bebeğin ağlayışı sizi bir kerecik olsun gülümsettiyse, eğer göğsünüzde bir zamanlar insansal bir şeyler çarptıysa, bütün bunların adına; zevcelik, sevgililik, analık duyguları adına, yaşamda kutsal bildiğiniz ne varsa hepsinin adına yalvarırım, reddetmeyin beni! Açın sırrınızı!”