market kasasındaki kriz anı

Sınavda hoca “getirin kağıtları” dediğindeki olaydan bi tık alt kademedeki krizdir.

Markette özellikle yoğun saatlere denk geldiyseniz. Kasiyer ürünleri hızlıca okutur. siz poşeti açana kadar kasiyer tutarı size söyler. parayı ya da kartı uzatırsınız. Kasiyer hızlıca para üstünü hazırlar ya da şifreyi girersiniz. ve fiş kesilir. artık sizin kasada işiniz bitmiştir. ama siz hala poşedi açamamışsınızdır.
teyzem kuyrukta sıranın kendisine gelmesini bekliyor. ocakta yemeği var.
Amcam eve ekmek götürecek. Eve gidip kanepeye uzanacağı tv deki dizisini izleyeceği anları hayal ediyor.
çocuklar evde aç, baba bize ekmek getir diye ağlaşıyorlar. Ve sen tüm bunların müsebbibisin.

sırf bu korkumdan dolayı aylardır markete gidemiyorum(*) evde herkes aç. koltukları kemiriyoruz.

Gereksiz kriz anlarından birisi. Neden olduğunu anlatayım:



Bi kere kasiyerler acayip antrenmanlı. Senin tek bir ürün poşetleyeceğin sürede 5 tane paket geçiriyor kasadan ve aynı zamanda başka çalışanların sorduğu 2 tane soruya cevap verebiliyor. Muazzam bir hız ve el becerisi.



Biz yani müşterilerse zamkla yapıştırılmış gibi inatçı poşetleri açamayan aciz varlıklar olduğumuzdan büyük bir ölüm kalım savaşı veriyoruz kasada. Arkada biriken müşteriler de cabası.



Olması gereken nedir: sen alışverişe ya iki kişi gideceksin, duruma göre üç ya da boş bir alışveriş arabası alacaksın ki hem aldığın ürünleri unutmayasın hem de arkada bekleyen müşterilere engel olmayasın.

Bazen kasiyerler ya da yanlarındaki yancı kasiyerler size poşetlemede yardım ediyor, onlar da bir makarna paketi için ayrı, bir salça için ayrı poşet açıyor, hiç hazzetmem. Ürünleri kasiyere uzatırken gruplara ayırırım ki poşetlerken şaşalayıp kalmayayım.



Not: alışveriş arabasında ürünleri kasiyere en uzak yere koyarak zaman kazanabileceğimiz bir teori üzerinde çalışıyorum. Yardım ve önerilerinize açığım.

Özellikle de fiyatını sormak istediğiniz bir ürünün pat diye okutularak size satılmış olması. Üstüne üstlük hep pahalı olur o ürün. Geri iptal edemezsin. İçinde kalır. Dram.



Günlük küçük acı dolu anlardan biri.

tam da mesai saati çıkışındaki kalabalıkta 10 kişilik sırayı beklemişsiniz, sıra size gelmiş ve ürünlerinizin okunmasının bitmesine çok az kalmışken, bir de bakarsınız ki akşam yemeğini yapacağınız sebzeyi tarttırmamışsınız. kasiyer barkodu arar arar bulamaz size bakar, siz mahcup siz üzgün..sırada bekleyenler kızgın.. işte o andır. (*)