Gerçekten tiksindiren bir kokuya ve tada sahip ama bir o kadar da sağlıpa faydası olduğunu öğrendiğim bitkisini alıp kendinizinde suyunu hazırlayabileceğiniz şerbettir, şerbet ama şerbet değil yani acı macı bir şey yaa
Kolanın hammaddesi diyorlar.
Kola diyerek tekrar tekrar kandırılarak içtiğim tadı fena bir içecek.
bulunduğum şehrin sokaklarında her yaz ortaya çıkan satıcıların sırtında taşıdığı metal kutu(ismini bilmiyorum) nun çeşmesinden dökerek sattığı, tadı berbat olduğu için soluksuz bir şekilde içilmesi önerilen kahverenkli, metalik tatlı garip içecek..
soğuk içiniz...
soğuk içiniz...
Meyan kökünde bulunan glisirhetinik asit, kortizolün kortizona dönüşümünü sağlayan 11-ß hidroksisteroid dehidrojenaz enzimini inhibe ederek hipokalemik hipertansiyona yol açıyormuş.
genelde cuma namazı çıkışı cami önlerinde bulunur satıcıları. tadı bir değişik güzel değil ama insana bir kaç içmeden sonra kendini aratıyor garip şekilde. bir kerede kafaya dikip içmek gerekir. tansiyonu da yükseltici etkisi vardır.
Bakır güğümlere doldurularak seyyar biçimde sokaklarda satılan, meyan kökünün temizlenip kaynatılarak şeker ilavesi yapılmadan hazırlanması ile elde edilen içecek.
Meyan kökleri bayağı bile topraklı olduğu için evde şerbetinin hazırlanması için çok ama çok iyi yıkanması gerekir aksi takdirde çamur tadı geliyor.
Sokakta hele ki yazın sıcağında seyyar satıcının güğümünden öne doğru eğilip doldurduğu şerbetin buz gibi içilmesi bir başka keyiflidir. İlk bardak tepeleme içilir; diğerleri keyfini sürerek yavaş yavaş.
İçtikten sonra ağızda bıraktığı aroma tarif edilemez. Denir ki meyan şerbetini ilk içtiğinde seversen ömrün boyunca seversin yoksa da hiç sevmezsin; arası yoktur. Doğu illerinde biyan olarak da isimlendirilir (*)
Meyan kökleri bayağı bile topraklı olduğu için evde şerbetinin hazırlanması için çok ama çok iyi yıkanması gerekir aksi takdirde çamur tadı geliyor.
Sokakta hele ki yazın sıcağında seyyar satıcının güğümünden öne doğru eğilip doldurduğu şerbetin buz gibi içilmesi bir başka keyiflidir. İlk bardak tepeleme içilir; diğerleri keyfini sürerek yavaş yavaş.
İçtikten sonra ağızda bıraktığı aroma tarif edilemez. Denir ki meyan şerbetini ilk içtiğinde seversen ömrün boyunca seversin yoksa da hiç sevmezsin; arası yoktur. Doğu illerinde biyan olarak da isimlendirilir (*)