seksi hayatında nereye ve ne şartlarda koyacağını bilememesi
evrimsel instinctive davranışlarını nasıl yönlendireceğini ve bilinç düzeyine çıkaracağını bilememesi.
Gittikçe basitleşen maneviyatı azalan insan ilişkileri ve buna bağlı olarak içi boşaltılan "kardeş,arkadaş,sevgili" kavramları
hayattaki amacını yalnızca mutlu olmak olarak görmek bana sorarsanız. bu yüzden de mutlu olabilmek için her yolu denemek ve herkesin kendisinden daha mutlu olduğuna inanmak, haliyle kendisini zaman zaman olmadığı halde mutlu göstermek. acıların bize kattıklarını unutmak, acı verme ihtimali olan her şeyden kaçmak ve bütün bunları düşünürken acıların mutluluk kat sayısını aşağıya çektiğini görmemek; yani ne kadar çok acı çekersen, küçük şeylerle mutlu olma ihtimalin artacak. hep "tam bir mutluluk" halinı ararken zevk alınacak küçük ayrıntıları kaçırmak. aslında hayat boyunca tam olarak dört dörtlük mutlu olmak çok ütopik sanıyorum, çünkü her şeyin, bütün mutlulukların bedeli var.
Varoluşsal problem olarak nitelendirdiğimiz hiçbir yere ait olamama problemi
Modernleşme adi altinda çok özür dilerim ama ga Vat laş mak
Güven duymak, sevmek
Yozlaşmaktır.
Sistemin kendine dayattiklarini modernlik sanmak
kendisi olamaması, ne istediğini bilmemesi, kendine ait idealleri, zevkleri ve fikirleri olmaması, kendini bir halt sanması, ondan önceki nesillerin deneyimlerini/eserlerini zaman kaybı olarak görmesi...
değişime ayak uyduramaması, kendini bir yere koyamaması, idealleri olmaması, biyolojik gerçeklerini görmezden gelmesi