yaşamın hepimizi bir yerlere sürüklediği bu dünyada durup bir çay demleyip denize bakarak içerken düşünün bunu. tabi ben deniz derim siz başka şey yaparsınız ama çay iyidir. bu yaşamda sizi ne,kim mutlu eder. 30 yaşında mutsuz bir uzman olmaktansa belki sizi mutlu edecek olan küçük bir ilçede aile hekimi olmaktır. bu hayatta neden yaşadığınız ne için mücadele ettiğinizi düşünün.
İnsan önce bir seyi cok arzular onun icin cok çalışır.ona ulaştığında ise bekledigi gibi tatmin olmaz.bana gore bu süreçte söz konusu hedenin kendinden bi seyler goturmesidir cok yorulmaktir.sonra hayatin anlamini sorgular.hatta bazen bosuna yasadigi hissine kapilir..
istisnasız herkesin bir yaşam sebebi vardır. olmaması insan bilinçaltına aykırı
Bilmediğini biliyorsun. Sonuç olarak bir şeyler biliyorsun, bilmediğin söylenemez (bkz:Felsefe yapmak)
boşluğa düşen, artık yaşama sevinci kalmayan insanlar için geçerli olan durumdur.
Varoluşsal bunaltıdır. İnsan direkt öyle düşünmese bile “Herkes benim gibi yapsa ne olurdu, Dünya nasıl bir yer haline gelirdi?” sorusuna verilemeyen cevabın tatminsizlik halidir.