insanın kendini teselli etmeye çalıştığı zamanlarda savunma mekanizması olarak kullandığı sözler bu kategoride yer alır. zira ruhun kurtarılması kimi zaman bu sözlere bağlıdır.
insanın kendini henüz bitmediğine, bir ihtimalin daha olduğuna inandırmasına bağlıdır ruhun sağlıklı kalması.
fakat bir yazarın da söylediği gibi 'bu dik duruş bana hep biraz kırılgan gelmiştir.'
işte o sözlerden bazıları:
oldukça sıradan, bir o kadar depresif:
'' napalım...olsun, bu defa da öyle olsun.''
bazen insanı fatalist olmaya iter:
''kaderde yokmuş, elden ne gelir?''
telefonda konuşurken sıkça kullanılır:
'' ben bir şekilde hallederim, dert etme.''
bazen laf arasında söylenmiş bir tanıdık sözüdür:
'' başkalarının sevgisiyle yaşamadın ya bugüne kadar, bundan sonra olmasa da olur, boş ver sen onu.''
'' kendisi kaybeder.''
bu da en popüleri:
'' üzülmedim tabii ki, bunda üzülecek ne var?''
insanın kendini henüz bitmediğine, bir ihtimalin daha olduğuna inandırmasına bağlıdır ruhun sağlıklı kalması.
fakat bir yazarın da söylediği gibi 'bu dik duruş bana hep biraz kırılgan gelmiştir.'
işte o sözlerden bazıları:
oldukça sıradan, bir o kadar depresif:
'' napalım...olsun, bu defa da öyle olsun.''
bazen insanı fatalist olmaya iter:
''kaderde yokmuş, elden ne gelir?''
telefonda konuşurken sıkça kullanılır:
'' ben bir şekilde hallederim, dert etme.''
bazen laf arasında söylenmiş bir tanıdık sözüdür:
'' başkalarının sevgisiyle yaşamadın ya bugüne kadar, bundan sonra olmasa da olur, boş ver sen onu.''
'' kendisi kaybeder.''
bu da en popüleri:
'' üzülmedim tabii ki, bunda üzülecek ne var?''