selimi

namık kemal tarafından kendisi için çağının en yüksek şairiydi denilen yavuz sultan selim'in mahlası. şiirine örnek verilmesi gerekirse.



Merdüm-i dideme bilmem ne füsun etti felek

Giryemi kıldı füzun eşkımı hun etti felek

Şirler pençe-i kahrımda titreriken

Beni bir gözleri ahuya zebun etti felek



merdum-i dide: göz bebeği

füsun: büyü

girye: gözyaşı

füzun: artırmak, fazla

eşk: gözyaşı

hun:kan

şir: aslan

zebun: düşkün, zavallı

Arapça'da alakalı/ilişkili ekinin selim'e eklenmesiyle oluşan kelime. Yavuz sultan Selim'in mahlası.

Pek güzel bir kalemi vardır;



Milletimde ihtilaf u tefrika endişesi,

Kuşe-i kabrimde dahi bi-karar eyler beni.

Müttehidken savlet-i a'dayı def'a çaremiz,

İttihad etmezse millet da'dar eyler beni.