sevdalardan bize arta kalan

Gözyaşı,üzüntü,keder diyebiliriz genel olarak.

En çok can yakan ise pişmanlık olmalı. Çünkü hiçbirimiz pişman olmayı kabul edemeyiz kolay kolay.

Aklıma Tarkan'dan gelen sözlerle yazıyı bitirmek istiyorum.

`gurur sandığım aslında ümitsizliğimdi`

Tecrübe.

Bir avuç paramparça kalp ve her sabah yüzüne tokat gibi çarpan acılar

(bkz:senden bana kalan)

(bkz:serbest çağrışım)

Bir sürü sigara izmariti bitmeyen geceler söverek uyanılan günler..

Bize kan, bize ter, bize gözyaşı kaldı

Yıllar çiğneyip geçtiler

Yaşama telaşı kaldı.

(bkz:bize kalan)

sadece galatasaray.



(bkz:nevizade geceleri)

''Her şeyden biraz kalır'' diyor birileri,

Çoğulluk haklılıktır.

Kavanozda biraz kahve,

Kutuda biraz ekmek,

İnsanda biraz acı.

Turgut Uyar

taş duvar kesilen bir kalp.

bir boşluk hissi.

hem rahatlama hem de yalnızlık, hem pişmanlık hem minnet... yaşanabilecek ne kadar ters duygu varsa hepsi aynı anda sizinledir.