pamuklular iyi toz alıyor, leke bırakmıyor diye anneniz tarafından özel olarak seçilmiş olabilir. görünce kısa süreli şok yaşarsınız, sonra o tişörtün indirime girmesini beklemeniz gelir aklınıza, aldığınız günü hatırlarsınız. ama artık her şey için çok geçtir, olan olmuştur bir kere.
Sevdiğiniz tişörtün anne tarafından hurç, sandık, giysi dolabındaki kara deliklere saklanıp sizden bir tepki ya da özlem belirtisi görmemesi söz konusuysa kaçınılmaz sondur.
Haki bir tişörtüm var, 4 yıllık mis gibi tişört. incecik. yazın tiril tiril giyiyorum ben onu. Tahmin edeceğiniz üzere annem pek hoşlanmıyor ondan. Ulan giyen benim sana ne oluyor diyorum sık sık. Ulanı içimden diyorum tabi.
Geçtiğimiz bahar-yaz geçiş döneminde sen bu Haki tişörtü al, kışlıkların içine tıkıştır. Dolabımda da 4-5 tane falan Haki tişört var. Biri kirliyse öbürünü giyerim, hangisi sürekli eksik anlayamam haliyle. O sevdiğim tişört dışında tüm Haki tişörtlerimin kirli olduğu o şanslı günümde fark ettim ben o tişörtü henüz hiç giymediğimi.
Soruyorum kadına, çıkarmıştım ben tüm yazlıkları, o nerede diye. Hangi Haki tişört diyor! Adı gibi biliyor hangisi olduğunu da, anlamazlıktan geliyor.
Ayrı eve çıkma isteğimin tek sebebi odama ve eşyalarıma müdahale etmeye bayılan annem. Bi de ergenliğinin doruğunda hatta platosundaki kardeşim.
Çok dertliyim.