sevgi

Lev Nikolayeviç Tolstoy'un sorduğu insan ne ile yaşar ın cevabıdır. Soyuttur ve sadece bir histir. Belki Ölçülemez ama karşılaştırılabilir. Ondandır sorarlar heralde en çok anneni seviyorsun babanı mı diye?
Sevgi yaşamın kaynağıdır. Sabah uyandığımızda ayağa daha bir enerjik kalkma sebebidir.
Peki ya birini sevip sevmediğimizi nasıl anlarız?
Onu uyanır uyanmaz arayıp mesaj atmak sevmek midir yoksa bağımlılık mı?
Sevmek sarılmayı istemek midir acaba? Sonra da öpmeyi istemek, temel iç güdü olarak yemeyi istemek.
Tanımı sonsuz tane olan her tıbbiyeliden kendince tanımını istediğim kavramdır.

Evrenin kilidinin yegane anahtarı, tüm varoluşun sebebi, biriktirilmesi zor, bitirilmesi kolay olan, bir insanı sardığında değişimine sebep olan sır.

Sufisözlük

Gözlerimle o'nun kalbine dokunmaya cesaret edemeyişimdir benim için.

bâzen nedenini bilememektir.

"Sevgi neydi? Sevgi iyilikti, dostluktu, sevgi emekti..Durursam bir daha kurtulamam..Ziyanı yok, gülüşü yeter bize..Yüreğim kaydıysa günah mı?..Çamura saplansam yardıma gelir misin?..Elini tuttum sıcacıktı, yüreği elindeymiş gibi..Elinden tutuversem benimle gelir mi?Seninim işte, alıp götürsene beni..Elveda asya, elveda selvi boylum al yazmalım, elveda..Bitmemiş türküm benim.."

Değiştiren, dönüştüren, en kötü günü güzelleştiren tanrısal bir güç. Gerçek güç. 'protect' güdüsünü, duygusunu kendin dışında bir varlık için göstermek. Çitayken aslanı kovmak........

Buldum onu, artık gözüm açık gitmem.

Güzeldir, hoştur ama bazen de boştur..

"Sevilmemek yalnızca şanssızlıktır. Hiç sevmemek mutsuzluktur. Bugün, hepimiz bu mutsuzluktan ölüyoruz."



-Albert Camus