(bkz:allah düşmanıma vermesin)
Komite sistemi nedeniyle Preklinik dönemde her tıp öğrencisinin başına gelebilecek hadise. Klinik dönem için ise (bkz:staj tekrarı)
bu yıl da kesinleşti gibi.sanırsam önümüzdeki asır kliniğe geçmeye hak kazanacağım.bir de bütte kolay falan sormuyorlar efendim bunlar tamamen kulaktan dolma bilgiler.
editus communis:düzeltme
editus communis:düzeltme
Gezip tozup çalışmayana koyar mı bilmiyorum ama okula gelip derslere girenin kendisine yahu salak mıyım ben diye sormasına sebep olabilir. Ama yaşamayan bilmez tabi. Bu süreçte Kendi döneminden arkadaşlarının muhabbetlerinden soğuyabilir insan. Güzel güzel çalış tıbbiyeli başına iş çıkarma bence
kesinlikle sınıfta kalanların çoğu az çalıştığından değil sistemin azizliğinden kalıyor.Benim düşüncem komitelerde aldığın her 60 üzeri notun + değer olarak final sınavına yansıması böylece hem komiteye haksızlık olmaz hem de kalan sayısı azalır.(anlamayanlar için örneğin 4 komitemiz 60,birisi 68 finale +8 puanla başlıyoruz)
Kaldığın yaz tatili pek hissetmezsin ne olduğunu. Hatta aşırı rahat bir yaz bile gecirebilirsin. Sonra dersler başlar fakülteye gittiğinde anlarsın sınıfta kalmanın ne olduğunu. Arkadaşların sürekli yeni derslerin hocaların zorluğundan bahseder senin ortamda olduğunu düşünmeden Kaldığın sınıfla ilgili ne kadar kolaymış geçen yıl derler. İşte ilk burda koyar insana. Sonra o arkadaşların staja başladığında bi daha hissedersin o burukluğu. Sanırım en son da onların mezuniyet töreninde yaşanır ama henüz yaşamadım bunu.
iki defa sınıfta kalmanın eşiğinden döndüm.
hem de baya baya ucu ucuna kurtuldum.
bu yüzden kalmamış olsam da az çok psikolojisini bilirim.
akılma gelen bir anımı anlatayım.
2. sınıftayız.
daha doğrusu arkadaşlarımın hepsi 3. sınıf olmuş.
ben ise kalması kesin gözüyle bakılan bir 2. sınıfım.
neyse.
işte geçme olasılığım belki %1 bile değil.
ilk dönemden tek ders hakkımı doldurmuşum.
ikinci dönemdeki 3 komiteden de kalmışım.
çalışmışım ama olmuyor.
4 aylık dönemde veremediklerimi 2 haftada geçmem gerekiyor.
tam da kendimi kalmaya alıştırdığım günlerden birinde bizim okulun mezuniyet töreni oldu.
milletin keyifli, güzel fotoğraflar her yerde.
ama nasıl can evimden vuruldum.
arkadaş çevremin üst dönem olması değil, onlarla beraber mezun olamamak çok kötü bir düşünceydi.
ya da tanımadığın adamlar ile mezun olma düşüncesi.
artık nasıl bir nasibimiz varsa demek ki o %1 lik olay gerçekleşti.
sonrasında tek dersi verdim.
sonrası ise benim gibi bir öğrenciden hiç beklenmeyen bir performans.
büte kalan adamlara bile aptal gözüyle bakan bir topluluk varken, hele bir de sınıfta kalmak.
arkadaşların üst sınıfın muhabbetini yaparken senin mal gibi oturup onları dinlemen.
ailenin aklında kalacak etkisi. ve bunu okul bitene kadar ya da belki de ömrünün sonuna kadar hatırlatacak olmaları.
vs vs.
uzatmayayım.
demem o ki kalma falan hikaye.
ama bu tarz psikolojik etkileri çok kötü.
hem de baya baya ucu ucuna kurtuldum.
bu yüzden kalmamış olsam da az çok psikolojisini bilirim.
akılma gelen bir anımı anlatayım.
2. sınıftayız.
daha doğrusu arkadaşlarımın hepsi 3. sınıf olmuş.
ben ise kalması kesin gözüyle bakılan bir 2. sınıfım.
neyse.
işte geçme olasılığım belki %1 bile değil.
ilk dönemden tek ders hakkımı doldurmuşum.
ikinci dönemdeki 3 komiteden de kalmışım.
çalışmışım ama olmuyor.
4 aylık dönemde veremediklerimi 2 haftada geçmem gerekiyor.
tam da kendimi kalmaya alıştırdığım günlerden birinde bizim okulun mezuniyet töreni oldu.
milletin keyifli, güzel fotoğraflar her yerde.
ama nasıl can evimden vuruldum.
arkadaş çevremin üst dönem olması değil, onlarla beraber mezun olamamak çok kötü bir düşünceydi.
ya da tanımadığın adamlar ile mezun olma düşüncesi.
artık nasıl bir nasibimiz varsa demek ki o %1 lik olay gerçekleşti.
sonrasında tek dersi verdim.
sonrası ise benim gibi bir öğrenciden hiç beklenmeyen bir performans.
büte kalan adamlara bile aptal gözüyle bakan bir topluluk varken, hele bir de sınıfta kalmak.
arkadaşların üst sınıfın muhabbetini yaparken senin mal gibi oturup onları dinlemen.
ailenin aklında kalacak etkisi. ve bunu okul bitene kadar ya da belki de ömrünün sonuna kadar hatırlatacak olmaları.
vs vs.
uzatmayayım.
demem o ki kalma falan hikaye.
ama bu tarz psikolojik etkileri çok kötü.
Hele ki sadece 3 blokluk sistemde bir tek ilk blogun anatomisini yapamayıp diğer tüm sınavlarda başarılı olmanıza rağmen tüm seneyi tekrar ettirmişlerse size... ve bütlerde olan başarınıza istinaden okuk bitimi arkadaşlarınız seneye görüşürüz demişlerse ve çoğuyla bir daha görüşmediyseniz... biraz daha zor oluyor..
Kalınmadan bilinmeyecek durum her şeyiniz bi anda değişecektir. Arkadaşlarınız sınıfı geçtikleri için artık ders programlarınız uymaz. Arkadaş çevreniz değişir altan yeni gelenler çok zor derken size zaten ikinci sefer çalışmak aynı şeylere koyuyordur. Allah kimseye yaşatmasın ama yaşayanlarda var(bkz:Ben)
Bitmeyecek bir psikolojik çöküntüye baslamişiniz demektir hayırlı olsun ..
Ogrendiginiz anda çok farkedilmese de sizin arkadaslariniz (belki de eski arkadaslar olacak ) mezun olurken ,göreve başlarken onlar adına mutlu olsaniz da hala staj /preklink dersler le uğraşırsıniz
Ancak o saçma bakışlar yaftalamalardan kurtulmak için kendinizi başka alanlara sevdiğiniz işlerle uğraşmaya itebilirsiniz tavsiye edilir. ..
Ogrendiginiz anda çok farkedilmese de sizin arkadaslariniz (belki de eski arkadaslar olacak ) mezun olurken ,göreve başlarken onlar adına mutlu olsaniz da hala staj /preklink dersler le uğraşırsıniz
Ancak o saçma bakışlar yaftalamalardan kurtulmak için kendinizi başka alanlara sevdiğiniz işlerle uğraşmaya itebilirsiniz tavsiye edilir. ..
Bu sene kalmazsam daha da kalmam komiteler beynimi eritti amk
Kaldım bakalım neler yaşayacağız