stajyer olmak

özellikle anestezi stajinda ameliyathanede entubasyon için fırsat kollarken kendini akbaba gibi hissettiren şeydir.

içindeyken korkunç gelen sonradan kıymeti anlaşılan şeyler listesinde ilk üçe giren dönem.



-ayşe teyze'ye sonda takılacak.

+takayım abi.

-3 numaranın kan gazı eksik numune diyo!!!

+tamam abla bi daha alırız.



bana ne hasta ölmüş mü, saturasyonu düşmüş mü, 112 yoğun bakımda yer bulmuş mu? sıfır sorumluluk pırıl pırıl kafalar.

tıbbiyelinin kendisini sınıf atlamış gibi hissettiği, artık doktorum ben edalarıyla ponçik ponçik (*) hastaneyi turlamaya başladığı aşamadır. tatlıdır, özlenendir. hocanın muayene esnasında "duydunuz demi" şeklinde oskültasyon bulgusu dinlettiği ama aslında hiç bir şey duyulmadığının da çaktırılmak istenmemesi, hastaların tedavi hakkında bilgi almak istemesi durumunda bilmediği için kaçamak cevaplar verip bilmediğini belli etmemeye çalışmak, ilk defa başlayan sözlü sınavlarda heyecandan saçma sapan cevaplar vermek gibi saftirik durumları da içerir.

Staja 'Önce servisten hasta alın' ile başlamak.