yaz tatilindeyim ve Kendimi "domates yetiştirsem mi? saksıya mısır eksem çıkar mı acaba?" diye düşünürken buluyorum.
Ben emekli oldum galiba.
Balığa mı gitsek?
boşuna değildir. hangimiz tanımadık ki birinci sınıfta at yelesi gibi saçı olan metalci çocuğu? mezuniyet fotoğrafında kafası ayna gibi parlıyordu.
Bize yorgunluğun bir getirisi olarak görünse de dışarıdan tamamen nankörlük olarak görünüyor ilginç ve üzücü. Doya doya yorulamıyoruz bile
yaklaşık 4 ay önce ilk saç telimin beyazladığını görmüştüm. bakalım bitene kadar neler olacak, canlı yayında hep beraber izliyoruz.
Saçların beyazlayıp dökülmesi kanıtıdır. Ruhsal olarak yaşananları yazsam sığdıramam
Yaşlanmaktan çok tükendiğini hissetmek. Yolun belli gibi görünürken kaybolmak. İnsanlara, en yakınlarına bile sıkıntılarını anlatamamak.
Teknik olarak zaten hergün biraz daha yaşlandığımıza göre sıradan olan bir durum
Bu sene fazlasıyla hissettim. Hemato onkoloji yaşlandırdı. Sözlüler ayrı bir yaşlılık nedeni. Önceden nasıl da masum masum anatomi okuyor guyton okuyorduk. Oğlun artık masum değil anne.
Yaşlandığımı sadece manevi olarak değil maddi olarak da hissediyorum. Tıbba gelmeden önce beyaz bulunmayan saçım beyazlamaya başladı. Ruhum çürüdü. Şu an sadece emekliliğimi düşünüyorum. Saygılar
Dönem 3 finalinde hissettiğimdir.. Sonrası ağlama krizi.. Tıpta her sınav yaşlanmaya bir adım sanırım.. Bizimkisi böyle bir sevda işte..