tıp fakültesini aile yanında okumak

Evlatlıktan bireyliğe geçişin 6 sene daha uzamıştır ama komite zamanları evde gak diyince etin guk diyince sütün önündedir eh bu da az bir şey değildir



(bkz:anneeaaeeğğ önlüğüm nerdeeeaaeeğğ???)

yemek açısından rahatta olup, ders çalışma açısından darda olmak



(bkz:Yavrum çok çalıştın ara ver bir şeyler ye)

İlk iki yıl tek olup sınıfta kalmadan mutevellit yaşadığım durumdur iki yıldır pek sorun gormedim biraz bizim gibi kötü alışkanlıklari olanların zorlanabilecegi bir durum ama yinede o anne şefkati ve sıcaklığı hiçbir şeye değiştirilemez

Anne sefkati anne yemegi halı istedigin zaman uyuyup istedigin zaman uyanabilmek

kafam rahat.

Benim gibi ailesine duskunler icin tek secenektir.Çok rahattır, sanılanın aksine de aile tarafından kısıtlanmazsınız. Başka şehre gitmeyip yanlarında kaldığınız için araba da verirler. Eksileri yok mu tabii var bir kere hala çocuk kalırsınız, yasitlarinizin aksine daha az sorumluluk tasırsınız ve rahata fazla alısırsınız. Uzun vadeli düşününce iyi değil aslında

Hayatım boyunca pek de rahat olamayacağımı düşündükçe sevindiğim çok şükür dediğimdir :) (bkz:Anne yemeği)

Bazı zamanlarda aşırı özendiğim durumdur. Bunun daha güzel olanı aile ile aynı ilde olup farklı evde kalmaktır ki öyle olsa tadından yenmez.

annenin gece iki de kalkıp gözünü ovuşturarak ''sen daha yatmadın mı'' sorusuna maruz kalmaktır.gerçi şimdi özlüyorsun be..

imkanın varsa ailenin olduğu şehirde ayrı eve çık özlediğinde gider ellerini öpersin, darlandığında kovuğuna çekilirsin.

komiteye çalışırken her daim çalışma masanızda kuruyemiş, meyve tabağının hazır bulunması, evden kahvenin hiç eksik olmamasıdır.

Eğer tıp fakültesini ailemin yanında okuyor olsaydım hayatı öğrenememiş olacaktım. Her öğrenci ilk yıllarda yurt hayatını sonraki yıllarda öğrenci evi hayatını tatmalidir bence. En azından tek başına hayati idame ettirebilmeyi ev geçimini ve cebindeki paranın değerini öğreniyorsun.