geçen arkadaşımın integral sorusu atmasıyla hiç özlemediğimi fark ettiğim ders
Olmayan şeydir.
Sıradan bir sayısalcı olarak tıpta çuvalladıkça geçmişe duyulan özlemdir.
Ah simdi bi turev, carpanlara ayirma testi olsa da muzik dinleyerek cozsem keske.
Matematik dersi verince kaybolan özlem.
Sayı görmeye katlanamıyorum artık, kusucam.
Sayı görmeye katlanamıyorum artık, kusucam.
Genellikle ilk iki yılda tavan yapar, stajlar ve ilerleyen süreçte sönümlenir. Mesleki dönemde güzel günler olarak anıları zihinlerdedir.
5 ile 6 yı 5+5 olsaydı 10 olacaktı o zaman 1 fazlası olacak 11 olması lazım diyerek toplayabilecek seviyeye düşen matematiğimle her ne kadar özlesem de eski günlere dönemeyeceğimin bilincindeyim.
Üniversite sınavlarına hazırlanan kardeşimin çözemediği soruları bana sormasıyla şu anlık özlem giderebiliyorum.
Tabi şimdilik ygs'ye hazırlandığından rahatım yoksa integral işaretini para birimi sanacak kadar uzağım lys matematiğe.
Tabi şimdilik ygs'ye hazırlandığından rahatım yoksa integral işaretini para birimi sanacak kadar uzağım lys matematiğe.
Yalnız olmadığımı görünce sevindiren başlık. Opeth,dream theater,oasis açar hızlı çözeyim diye kalemlerin uçlarını kırardım.
İçimde bir parça var olmakta olan hasrettir. Oturup güzel güzel matematik çözmek vardı ...