İçimdeki trolün tohumlarını atan koca yürekli çocuk.
Uygar olmayan (bkz:uygar olmak) yine de güldüren çocuktur. Belki buna gülmenin de uygarlıkla ilişkisi vardır. Bilemedim.
Bir bu çocuk, bir de kendini Pokémon sanıp camdan atlayan mal. Bak bu ikisi bir devrin çocukluğunu sömürdü. İkisinin de beyninin herbir kıvrımını seveyim be.
Hayatımın ilk dedikodu sebebi. Okuldaki arkadaşımın yanıma yaklaşıp fısır fısır sherlock holmes edasıyla "duydun mu?" deyişi sonrasında "tolga abiye küfretmişler, artık hugo olmicakmış." demesiyle sonrasında sessizce olayı herkese yaymıştım. Bunu neden sessiz yaptım bunu bilemiyorum.
Seninde a.koyum hugonunda.. demiş çocuktur
Tolga abi yıllar sonra bir röportajda öyle bir olay olmadı demişti acaba duyan var mı yoksa bi şehir efsanesi mi