Avamdır
Fikrimce mümkün olmayandır. Ateist kelime anlamıyla birebir örtüşen bir isim değildir. Ateist olmak için tanrısız olmanıza gerek yoktur. Tanrıya, herhangi bir dine inanmayan herkes ateist değildir.
Ateist olarak nitelendirilen insanlar kilisenin tekfir ettiği insanlardı. Bu 16. yüzyıl civarına denk gelir. Yani kiliseye karşı çıkıyorsunuz, kiliseyi eleştiriyorsunuz kilise de sizi tekfir ediyor ve ateist oluyorsunuz.
Bizim topraklarımızdaki karşılığı kafirdir. Ama kafir de tanrıtanımaz değildir. Belki Allah'sız denilebilir türkiye'deki ateistler için. Deistlere kitapsız diyelim.
Gelgelelim günümüzde kilise falan pek kalmadı, yani ekonomik (ekümenik) etkilerini saymazsak. Yani diyelim ki allahsızsınız ve ateist diyorsunuz kendinize. Buraya kadar hiçbir problem yok. Köken problemini boşverelim yani. Ama kendinize kanıtlar buluyorsanız burada problem başlar. Bunu felsefi bir temele dayandırmanızın hükmü yoktur. ateizm felsefi bir tavır değildir. Dini bir tavırdır. Nasıl ki inananlar bireysel bir inanca sahipse ve kanıta ihtiyaçları olmazsa, reddedenler de eğer ki bu reddedişle tanımlıyorlarsa kendilerini onların da kanıta ihtiyaçları yoktur ve bireysel bir inançsızlığa sahiptirler.
Felsefi düşünce kalıplara, inançlara ve inançsızlığa sıkıştırılamaz. İnananlar veya inanmayanlar felsefeyi bu inançlarını ve inançsızlıklarını kaybetmeyi göze alarak, en azından descartes gibi tüm bildiklerine ve inançlarına bıçak çekerek ancak yapabilirler. Diğer türlüsü asla felsefe olmaz. Burada dikkat çekmek istediğim problem ateistlerin kendilerini felsefi bir tavır alıyor olarak görmeleridir. Aynı durum inançlılar için de geçerlidir tabii ki bunu da tekrar söyleyelim.
Felsefe yoluyla bir düşünceye varabilirsiniz ancak yine de inancınızın ve tavrınızın başladığı yerde felsefe biter.