O benim. Doktorluğu garanti iş ve sabit maaştan ibaret görmediğim için fakülteye girdim ama iyi bir etiket doğrusu. Tus da önceliğim değil şimdilik. Belki başka ülkelerde uzmanlık yapmak isteyen mutlu tıpçılar da vardır? Şuraya da tusa kasıp istediği yeri kazanamayan mutsuz bir tıpçı çizelim. Tabiki bunun oranları da düşük. Ee boğulacaksak okyanusta boğulalım.
(bkz:usmle)
tusun belki de hayatın anlamı olmadığını anlamıştır. ya da sertifikalı hekimlik düşünüyordur. pratisyen olarak kalacak,belki de ilçe sağlık müdürlüğü gibi bir makamda kalacaktır,aile hekimliği yapacaktır,iş yeri hekimi olacaktır. tus hayat değil bu meslekte de tek yol değil,bunu bilelim. zamanında bu yolların hepsini araştırmış ama içindeki pediatri sevgisi ile tusa çalışan birisi olarak yazıyorum bunları.
rahattır, tus gibi uğraşmak istediği bir zorluk yoktur, hayat ona güzeldir.
bir de tersten düşünün, sadece önceliği tus olan hekim mi idealdir? kraken 2 entry yukarıda buna çok güzel değinmiş, etmeyin eylemeyin, akıl var mantık var yahu.
tek yol tus....
tusa çalışmamış bir ile tusa çalışmış birinin (tusa çalışmış derken en az altmış) ayırıcı tanı yapabilme yeteneği tamamen farklıdır...
teorik bilgi yükü arttıkça hekimlik kalitesi artar.. hekimlik hastaya iyi davranmak olarak görüüyor bu ülkede.. hayır..
semptomdan tanıya gidebilen, bir çok ayırıcı tanı düşünebilen insandır hekim.. o koyduğu tanıya göre ne yapmasını bilip tanı/tedavi algoritmasında bir sonraki basamağa geçebilen kişidir hekim...
türkiye de bunları tus sağlıyor..
ha bazı istisnalar var mı.. evet..
bir dermatoloğun ppi başlamadan steroid başlayabildiğini ve hastanın midesini haşat ettiğini görebiliyoruz..
ancak geçen aylarda kadın doğum takipli bir gebenin lösemiden öldüğünü duydum.. yani bir kadın doğumcu da lösemi tanısı koyabilmeli, gebede löseminin yönetimini bilebilmeli..
tusu öncelik olarak görmeyen kişi beynini yormaya erinen kişidir... tıp teorik bilgi yükünden oluşan bir yığındır..
tusa çalışmamış bir ile tusa çalışmış birinin (tusa çalışmış derken en az altmış) ayırıcı tanı yapabilme yeteneği tamamen farklıdır...
teorik bilgi yükü arttıkça hekimlik kalitesi artar.. hekimlik hastaya iyi davranmak olarak görüüyor bu ülkede.. hayır..
semptomdan tanıya gidebilen, bir çok ayırıcı tanı düşünebilen insandır hekim.. o koyduğu tanıya göre ne yapmasını bilip tanı/tedavi algoritmasında bir sonraki basamağa geçebilen kişidir hekim...
türkiye de bunları tus sağlıyor..
ha bazı istisnalar var mı.. evet..
bir dermatoloğun ppi başlamadan steroid başlayabildiğini ve hastanın midesini haşat ettiğini görebiliyoruz..
ancak geçen aylarda kadın doğum takipli bir gebenin lösemiden öldüğünü duydum.. yani bir kadın doğumcu da lösemi tanısı koyabilmeli, gebede löseminin yönetimini bilebilmeli..
tusu öncelik olarak görmeyen kişi beynini yormaya erinen kişidir... tıp teorik bilgi yükünden oluşan bir yığındır..
Slayt ezberler net.
Taşıdığı fikre göre durumu değişendir.
Örneğin Amacı sadece para kazanıp altına araba çekmek olan biri icin yanlış oldugu düşünülecek olsa da; amacı önce iyi bir pratik tecrübe kazanmak sonra da altına araba çekmek olan birisi için gayet doğru ve yerinde bir tercihtir. #50149 numaralı entry deki birçok ifadeye katılsam da tusa çalışmanın çok iyi bir gösterge olduğuna inanmadığımi söylemeliyim. Bence mesele tus değil merak etmek ve merak ettiğini öğrenmek çabasıdır. Tusa merak edip öğrenmek için çalışıyorsanız da yine aynısı geçerli.
pratisyenligimin ilk senesi boyunca çeşitli nedenlerle hic ders çalışamadım ama yine de gelen hastalarımdan birşeyler öğrenmek ve onlara faydam dokunabilmesi adına onlarla konuştum, onları dinledim ve internetten o konuya göz gezdirdim. Hasta sayımın az olması da buna yardımcı oldu. İkinci senemde ise tusa hazırlandim. Bu iki yıl sonunda, bana göre 6 yıl okudugumdan kat ve kat fazla bir tecrübe elde ettigimi söyleyebilirim. Bir kaç farklı başlıkta da bahsettiğim üzere pratisyenlik bu yüzden önemli. pratisyenlikte okuduğunuz ve gördüğünüz şeyler size çok şey kazandırıyor.
Ornegin intern iken ekg nasıl okunur nasıl yorumlanır bilmiyorken inat edip çok şükür belli bir seviyeye kadar geldim. Eskiden her göğüs ağrısı ve ekg bir omur törpüsu iken, sonradan gayet açık bir duruma kavuştu.
Çalıştığınız yerde bir uzmanınız yoksa zaten birseyler öğrenmeye mecbur kalıyorsunuz. Hele hele bunları kayıt ve not ediyorsanız gayet tusa çalışmış oluyorsunuz aslında.
Tusta derece yapmış bir arkadaş, ücra bir beldede çalışmamışsa, üroloji uzmanligini tercih etmeden gece 3 de masif hematuri ile gelen bir hastaya yaklaşımı bilemez. Ortopedist değilse, kardeşinin omzu çıktığında nasıl yerine oturtur bilemez. Pediatrist değilse, nöbet geçirdiği söylenen komşunun bebeginin aslında gaz sancisi çekiyor olabileceğini düşünemez. kardiyolog değilse svt de ya da kalp yetmezliğinde hangi ilaç puse verilir bilmez. Bunların hepsini bilmek zorunda olunmayacağı asikar. Ama eşinize dostunuza herhangi bir konuda yardımcı olabilecek kadar pratisyenlik yapmanın elzem olduğunu düşünüyorum.
Sakin bu sözlerimden tusa karşı olduğum anlaşılmasın. Tus çok güzel bir bilgi birikimi sağlıyor, ayırıcı tanınızı geliştiriyor, doğru. Ama bir o kadar boş bilgi içerdiği de aşikar. Ayrıca uzmanlığın turkiyenin lokomotif tip fakültelerinde bile ne hale geldiği düşünülecek olursa herşeyi teorikten beklemek yanlış olur.
Ne olursa olsun, merakınız varsa inşallah ona kavuşursunuz. Ne de olsa ilim isteyene nasip oluyor.
Örneğin Amacı sadece para kazanıp altına araba çekmek olan biri icin yanlış oldugu düşünülecek olsa da; amacı önce iyi bir pratik tecrübe kazanmak sonra da altına araba çekmek olan birisi için gayet doğru ve yerinde bir tercihtir. #50149 numaralı entry deki birçok ifadeye katılsam da tusa çalışmanın çok iyi bir gösterge olduğuna inanmadığımi söylemeliyim. Bence mesele tus değil merak etmek ve merak ettiğini öğrenmek çabasıdır. Tusa merak edip öğrenmek için çalışıyorsanız da yine aynısı geçerli.
pratisyenligimin ilk senesi boyunca çeşitli nedenlerle hic ders çalışamadım ama yine de gelen hastalarımdan birşeyler öğrenmek ve onlara faydam dokunabilmesi adına onlarla konuştum, onları dinledim ve internetten o konuya göz gezdirdim. Hasta sayımın az olması da buna yardımcı oldu. İkinci senemde ise tusa hazırlandim. Bu iki yıl sonunda, bana göre 6 yıl okudugumdan kat ve kat fazla bir tecrübe elde ettigimi söyleyebilirim. Bir kaç farklı başlıkta da bahsettiğim üzere pratisyenlik bu yüzden önemli. pratisyenlikte okuduğunuz ve gördüğünüz şeyler size çok şey kazandırıyor.
Ornegin intern iken ekg nasıl okunur nasıl yorumlanır bilmiyorken inat edip çok şükür belli bir seviyeye kadar geldim. Eskiden her göğüs ağrısı ve ekg bir omur törpüsu iken, sonradan gayet açık bir duruma kavuştu.
Çalıştığınız yerde bir uzmanınız yoksa zaten birseyler öğrenmeye mecbur kalıyorsunuz. Hele hele bunları kayıt ve not ediyorsanız gayet tusa çalışmış oluyorsunuz aslında.
Tusta derece yapmış bir arkadaş, ücra bir beldede çalışmamışsa, üroloji uzmanligini tercih etmeden gece 3 de masif hematuri ile gelen bir hastaya yaklaşımı bilemez. Ortopedist değilse, kardeşinin omzu çıktığında nasıl yerine oturtur bilemez. Pediatrist değilse, nöbet geçirdiği söylenen komşunun bebeginin aslında gaz sancisi çekiyor olabileceğini düşünemez. kardiyolog değilse svt de ya da kalp yetmezliğinde hangi ilaç puse verilir bilmez. Bunların hepsini bilmek zorunda olunmayacağı asikar. Ama eşinize dostunuza herhangi bir konuda yardımcı olabilecek kadar pratisyenlik yapmanın elzem olduğunu düşünüyorum.
Sakin bu sözlerimden tusa karşı olduğum anlaşılmasın. Tus çok güzel bir bilgi birikimi sağlıyor, ayırıcı tanınızı geliştiriyor, doğru. Ama bir o kadar boş bilgi içerdiği de aşikar. Ayrıca uzmanlığın turkiyenin lokomotif tip fakültelerinde bile ne hale geldiği düşünülecek olursa herşeyi teorikten beklemek yanlış olur.
Ne olursa olsun, merakınız varsa inşallah ona kavuşursunuz. Ne de olsa ilim isteyene nasip oluyor.