umursamaz olmak

bazı insanlarda default olarak yüklü olan, keşke bende de olsa dediğim gibi özellik. gamsız, tasasız, dertsiz bir ömür sürmek güzel olmalı.

bana zıt şeydir. yapamıyorum, zaman zaman kendi kendimi "umursamıyorum" diye kandırmaya çalışsam da deli gibi umursuyorum. bedenim gitse beynim orada oluyor. şu an bile.

Amaannn

Dışı seni içi beni yakan durum. Etrafımdaki HerKesten duyarım. Çok rahat, 'cool', gamsız olduğumu söylerler hep. Hatta bugün fotokopideki abi bile rahat bi insana benziyorsun dedi. Düşünün artık 5 dakikada teşhis koyulabilecek bir tavrım varmış demek ki. Gel gör ki içten hiç öyle değilim. Neleri neleri kafaya takarım da uykusuz kalırım. Ne minik sebeplerden strese girer de ağlarım kimse bilmez. Yani diyeceğim, umursamaz'lar da umursarlar arkadaşlar.

Vurdum duymaz, rahat insanlardır. Kolay kolay Kafalarına hiçbir şey takmazlar.



Böyle bir insan olmak da kolay değildir.

hepimizde biraz olan sıfattır. Evet hepimiz biraz umursamazız. gerçekten umursasaydık sanırım çoktan delirmiştik.

türkiye'de ne yazık ki insanların genel hâlidir, genel hâlimizdir.

tüm konularda, siyasette, sosyal alanda, bilimde, sanatta, tarihte, eğitimde ve diğer şeylerde umursamıyoruz, sessiz kalıyoruz, bir araya gelmiyoruz. yapılanlara yeterince tepki göstermiyoruz. sonra da bizden daha çok umursamayanların ve yaptırım gücü olanların bütün yaşamlarımızı alt üst eden bozuk değişimlere sebep olması karşısında aciz kalıyoruz.

artık bitmeli bu aymazlık, konuşmalı, söylemeli, anlatmalı... yoksa bu ülke gittikçe daha da çok yaşanmaz olacak. daha niceleri, belki de kendi çocuklarımız, hayali alman vatandaşı olmak olan çocuklara dönüşecek.

yeter artık! uyanalım arkadaşlar! konuşalım, anlatalım, dik duralım.

Bu aralar çevremdekiler tarafından olmakla suçlandığım davranış biçimi...