utanmak – Tıbbiyeli Sözlük

utanmak

son zamanlarda çok fazlaca yaşadığım duygu. şöyle ki bulunduğum yerde okulda çalışan bir öğretmen ki kendisini tanıyorum, daha önce bir kaç kez arkadaşlarla beraber oturduğumuz da oldu, benim mesayi arkadaşım aracılığıyla beni daha yakından tanımak istediğini belirtmiş. 'çıkma' kelimesini kullanmayı sevmediğim için böyle yazıyorum da karşı tarafın öyle bir niyeti varmış. insanların duygularına değer veririm, kim olursa olsun duygularını ciddiye alır ona göre değerelendiririm. arkadaşıma da istemediğimi ona iletmesini, elimden geldiğince güzel bir dille açıklamaya çalıştım. aradan birkaç gün geçti, kendisini yolda gördüm ve nedense o anda beni bir utanma duygusu sardı. kendisi de selam vermeden geçti, ben zaten utancımdan birşey diyemedim. halbuki bu olaydan önce gayet iyiydik kendisiyle, arkadaşıma hayır derken bile onun güzelliğine ya da kişilik karakterine olumsuz bir şey söylmemek için oldukça dikkatli davrandım. yani neden böyle olduk anlamış değilim. Oysa ben hep karşı cinsi anladığımı sanırdım.
İnsan olmayı hatırlatır.

Dünyada olan olaylara, Çevremizdeki insan ilişkilerine hatta bir hayvanın gözlerinin içine bakınca utanmak gerekir...
Aklıma fidel castro'nun efsane konuşması geldi..



Sonuç olarak ben gereksiz insanlar yüzünden saçma sapan dertlerle uğraşırken yaşadığımız hayata şükretmeyi unutuyoruz.



Afrika da bir çocuk günlerce aç susuz gezip ölümü sırf cennette yemek yiyebilmek için beklerken,

Ölüme yatan çocuğun karşısında bir akbaba beklerken salak saçma şeylere üzülüp başarısız olduğum her an utanıyorum.
Utanmaya sebep olan durum kabullenilmezse kişinin ya kendine acıması ya da kendinden nefret etmesiyle sonuçlanan durum,duygu. Her iki sonuç da kişinin kendine yabancılaşmasına neden olmakta.en sağlıklısı olayı kabullenip utanç yataran durumdan uzaklaşmak gibi gözüküyor. (bkz:kendinden utanmak)
beni tanımlayan kelimeler kümesinin bileşenlerinden biri. ulan dönüp bakıyorum kısacık hayatıma, ne kaybetmişsem utangaçlığımdan kaybetmişim. şimdilerde düzelmeye çalışıyorum.
Işıklarda sümüklü yalınayak çocuklar, sokak ortasında karton üstünde kıvrılıp yatanlar, 2 kuruş az harcaması gerektiği için karda kışta okula yürüyerek gidip gelenler, penceresi kırık bir evde donarak ölen bebekler, baklava çalıp hapse girenler, her şeye rağmen yine de çok şükür diyenler.

Sanırım dünyanın en büyük utanmazı ben olabilirim.
Dr. David hawkins’in kinesiyoloji yöntemi ile ölçtüğü duyguların en düşük enerjili olanı.
Ölümün bir fırt üstü bu duygu.
Enerji bakımından yani.
görsel