Uykudan önceki en tatlı andır. Kafanız buğuludur, gevşemişsinizdir, elinizi kolunuzu kaldıramazsınız, jöle kıvamındasınızdır. Bedeniniz uyurken zihniniz son kontrolleri yapıyordur.
Güzel bir andır.
Güzel bir andır.
Beynin vücuda "öldü mü kaldı mı" diyerekten elektroşok verebildiği çılgın evredir.
bazen acaba ölürken de aynı his mi olacak diye düşündüğüm andır. vücut kilitlenmiş, gözler kapanmıştır ama halen gevşek bir biçimde düşünebiliyor, basit cümleler kurabiliyorsunuzdur. derken ne düşündüğünüzü anlamamaya başlayıp birkaç saniye içinde uykuya tam olarak dalarsınız. o an her şey yok olur. ta ki sabaha kadar. ama bir gün... sonsuza kadar(*)