veda busesi – Tıbbiyeli Sözlük
video
hiç birinin alnına veda busesi koydunuz mu ya da veda busesi verilen tarafta oldunuz mu bilmem. normalde sevgi ifadesi olan busenin en acıklı halidir veda busesi. elveda busesi desek daha doğru olur herhalde.



bilirsiniz hissederseniz o buse sevdiceğinize vereceğiniz son busedir. konuşamazsınız; sesiniz boğulur, göremezsiniz; gözleriniz buğulanır, hissedemezsiniz; kalbiniz-nefesiniz durur gibi olur. son buseyle beraber çekersiniz kokusunu sevdiğinizin doya doya. eğer şanslıysanız ve cesaretiniz varsa ardından sıkı sıkı sarılırsınız, normalde severken bile kıyamadığınız sevgilinize sanki kemiklerini kıracakmış gibi.. o bir buselik zaman bir asır gibi sürer sanki; bitmez bitemez..



ve bırakırsınız kaburganızın eksik parçasını o öpücükle beraber. yaşadığınız güzel anların ödülü ise sol yanınızda kalan ince bir sızıdır.



cover olarak parçasını dinleyelim de bari tam olsun youtube linki olarak eklendi. ağlamıyorum gözüme toz kaçtı
hani o bırakıp giderken seni

bu öksüz tavrını takmayacaktın?

alnına koyarken veda buseni

yüzüme bu türlü bakmayacaktın?



gelse de en acı sözler dilime

uçacak sanırım birkaç kelime...

bir alev halinde düştün elime

hani ey gözyaşım akmayacaktın?



Zeki Mürenin yorumu benim en sevdiğim yorumdur. çok içli bir şarkı o yüzden her yerde dinlemeyin derim, zira otobüsün ortasında gözlerinizin dolmasından pek hoşlanmazsınız diye düşünüyorum.
Bir dönem `hakan peker` yorumuyla dilimize dolanmış şarkı. `tarkan` yeni albümü `ahde vefa`da çok iyi okuyor bunu, bir dinleyin derim. Hakan peker yorumunu tavsiye etmiyorum.
`akşam oldu hüzünlendim ben yine` diyerek beni efkarlandımayı Başaran şarkılardan biri.



Pamela'ya saygım sonsuz ama bu şarkı zeki müren'den başkasına yakışmıyor bu kadar güzel.
çoğu kişinin bildiğinin aksine terk eden sevgiliye değil, kaybedilen evlada yazılmış bir şiirden bestelenmiş şarkıdır.orhan seyfi orhon’un kızı çok hastadır ve ateşler içerisinde babasının ellerindedir. küçük kız, babasına “ben ölürsem ağlamayacaksın söz mü?” diye sorar ve şair, kızına ağlamamak üzere söz verir,ağlayarak! kızı hayatını kaybedince de bu mısralar dökülür kağıda. yani, bir alev halinde şairin eline düşen, kızıdır.