Her şeyden,herkesten bıktığım anda aradığım şey olsa da kendisi fobilerimden biridir aslında.
Gününü anlatacağın birilerinin olmamasıdır.
Kalabalıklar içinde yalnız olmaktansa kendi tercihimle yalnız kalayim diyorum çoğu zaman. Ama insaniz sonuçta dertlerimizi sevinclerimizi paylaşacak birilerini ariyoruz. Bu düşüncede olan insanlar az olsa da eminim ki benim de bir gün karşıma çıkacak, kaliteli dostluklar edinecegim.
işler iyiye gitmediğinde fırsat kollayandır bazen de. yani aslında hiç de yalnız değilsinizdir ama şartlar kafanızı öyle bir hale getirir ki düşünceleriniz sürekli size ne kadar yalnız olduğunuzu ispatlamaya çalışıyormuş gibi davranır
video
kalabalık bi ailem var. tatile memlekete gittiğimde 1 haftadan fazla kalamıyorum. 1 haftadan sonra depresif hareketler sergilemeye başlıyorum. tekrar evime geldiğimde. amaçsızca ve derin bi sessizlikte bi kaç günüm geçiyor. 6 senedir süre gelen bir döngü. sanıyorum yalnızlık böyle bişey.
Bu saatlerde sıkça hissedilendir.
kendime ulaşmak için gereklidir Zaman zaman
Yalnızlık mükemmel şeydir.. Kendi kendine yetebilmektir. İlla mutlu olabilmek için Birinin Sevgisine ilgisine muhtaç olmamaktır.. sırf Yalnız kalmamak için yanına birini almaktansa yalnız kalman asil olandır.. Yalnızlıktan korkan birini de istemem bu yüzden
Mutlu olmak için birilerinden ilgi ve sevgi dilenen tipleri görünce bana daha da asil gelen bi kavram dır..