Tıp çok zor, yazmayın
Tatlı bir esinti var içimde bir benim hissettiğim.
15.06.2018
aklım mı kalbim mi? neden kafamı karıştırdın, zaten yeterince karışıktı bence.
aklım mı kalbim mi? neden kafamı karıştırdın, zaten yeterince karışıktı bence.
Sakarya’da yaşanılan vahşet yüzünden sinirliyim.. gidip bulacağım pislikleri geberteceğim..
korkuyorum. sahip olduğum şeyleri kaybetmekten korkuyorum. belki de en çok ölümden korkuyorum. geç kalmaktan korkuyorum. hep yanımda olanların değerlerini bilememekten, pişman olmaktan korkuyorum. sevdiklerimi kaybetmekten korkuyorum. bazen kendime laf yetiştirip teselli etmekten, önemli olanın bugün olduğunu söyleyip durmaktan yoruluyorum. kaybetmeyi ve ölümü kendime hatırlatarak etkisini azaltmaya çalışıyorum. bilmiyorum hiçbir şey, yeter artık hislerim beynime kulak vermeli. ama vermiyor. kısa süreliğine verse de, sürekli alttan alttan fısıldıyor. saçmalayıp duruyorum. nereye kadar devam edecek böyle? ama sonra şunu söylüyorum; yeter ki onlar sağ olsun da, ben yine böyle korkuyla yaşarım.
bunu hissetmemin asıl sebebi kendimi suçlu hissetmem olabilir. bazı şeyler yüzünden etrafımdaki insanları suçluyorum, onlara kızıyorum. ve onlar bu kadar emek harcarken onlara sinirlendiğim için kendimi daha çok suçlu hissediyorum. ne kadar öfke duyarsam o kadar seviyorum, o kadar korkuyorum kaybetmekten. kendimi anlayabildiğim kadarıyla tabi...
tanım: benim için korku olan.
bunu hissetmemin asıl sebebi kendimi suçlu hissetmem olabilir. bazı şeyler yüzünden etrafımdaki insanları suçluyorum, onlara kızıyorum. ve onlar bu kadar emek harcarken onlara sinirlendiğim için kendimi daha çok suçlu hissediyorum. ne kadar öfke duyarsam o kadar seviyorum, o kadar korkuyorum kaybetmekten. kendimi anlayabildiğim kadarıyla tabi...
tanım: benim için korku olan.
hic bir sey hissedemiyorum. diplerdeyim. belki sadece yorgunum. kalbi kırık da olabilir. hissetmek istemiyorum. hissedemiyorum. hissetmedigimi saniyorum.
suya atılmış aspirin gibi. hoşurtulu ve paramparça.
Yalnızlık.
Ara ara yalnızlık hisseder insan bu normaldir ama bir süre sonra bu his artarsa kötü oluyor. Nefes almak zorlaşıyor, içine bir yumru oturuyor, arkadaşlarınla vakit geçirken bir anda durgunlaşıyorsun...
Çoğu kişi sadece merak ettiği için ne olduğunu sorar. Sizi önemsediklerinden değil yani.
Ve özlem.
Bir kişiye, bir yere, bir zamana özlem duyuyor insan. Kişiye olan özlemi giderebilirisin, bir yere olan özlem de geçer elbet. Ama zamana duyulan özlem çok zor, zamanı geriye alamazsın.
Ara ara yalnızlık hisseder insan bu normaldir ama bir süre sonra bu his artarsa kötü oluyor. Nefes almak zorlaşıyor, içine bir yumru oturuyor, arkadaşlarınla vakit geçirken bir anda durgunlaşıyorsun...
Çoğu kişi sadece merak ettiği için ne olduğunu sorar. Sizi önemsediklerinden değil yani.
Ve özlem.
Bir kişiye, bir yere, bir zamana özlem duyuyor insan. Kişiye olan özlemi giderebilirisin, bir yere olan özlem de geçer elbet. Ama zamana duyulan özlem çok zor, zamanı geriye alamazsın.
Başka bir ilde (mümkünse) ülkede hiç tanımadığım insanlarla hayatıma devam etmek istiyorum .
Leyla'yı kaybettim. Çok özlüyorum onu. Biliyorum zamanı gelince beni o bulacak. Ama eksiğim işte. Çok yoğun duygular var içimde. Taaa kalbimin en derinlerinde. O duyguların tüm sebebi leyla ama o da karşıma çıkmıyor karşıma işte