zamanın hızı

Göreceli bir hededir.

Genelde, mutluyken veya geç kalmışken ışık hızına yakınsar; canınız sıkılıyorsa pekmez gibi ağır akar. Kısacası, çoğunlukla istediğinizin tersi yönde ivmelenen bir şeydir zaman.

bu tamamen benim kişisel fikrim.

bence zaman bizim kendimizi yaşıyor gibi hissetmemizi sağlayan bir şey. büyümemizi, bir yerden bir yere hareket etmemizi, bir şeyler öğrenebilmemizi kısacası insan olmamızı sağlayan bir boyut iptal etme "şey"i.

Şöyle açıklayaCak olursam: a düzleminde bir x noktası düşünün. Bu x noktası b noktasından c noktasına hareket etsin. Bu kısa yolculuğu yaptığı t süreyi de dikkatimizden çıkarmayalım. Şimdi bu t süresinin olmadığını düşünelim. Yani zamanı iptal edelim. Yani t' zaman geçtiğinde b' noktasında olan noktamızı zamanın ellerinden çekip alalım.

Bunu yaparsak bizim noktamız b' noktasına geldiğinde aslında hala b noktasında da duruyor olacak. Hatta zaman kavramı artık olmadığı için gerçekleştiği bu hareketi b ve c noktaları arasındaki sonsuz noktalar temsil edecek. Çünkü zaman geçmedi. Ama hareket var.

Bu aslında bu noktanın sonsuz keer klonlanması olarak görülebilir. Ve bu durum bizim noktamızı artık bir doğru yapar. Boyutsuz olan nokta, zaman iptal edildiğinde artık bir boyut kazanır ve doğru olur.

Buna paralel olarak biz kendi hayatımızdan zamanı çıkarırsak, mesela ben şu anki üniversite öğrencisi varlığıma ve bilgilerime sahipken aynı zamanda hiçbir şey bilmeyen dünyaya yeni gelmiş zoobi de olurum. Hatta ölüm döşeğindeki zoobi de olurum. Belki benim şu an zaman yüzünden algılayamadığım, benden daha doğru tercihler yapıp harward a kabul edilmiş ya da belki de nasa da çalışan zoobi de olurum. Tüm bunlarla aynı zamanda yanlıl tercihler yapıp çok ama çok mutsuz bir zoobi de olabilirim. Benim algılayamadığım ama bir varlığa sahip tüm zoobiler zamandan kurtulursa aynı anda varlığını sürdürebilir.

Hatta bu yüzden dindar bir insan olmasam da dinlerde bahsedilen tanrının insanlara cüzi irade vermesinin ama aynı zamanda her şeyi yine kendisinin belirlemesinin bir açıklaması olabilir. Yani belki de bizim sınav dediğimiz şey zamandır. Belki de tanrı sonsuz sayıda tercih yapıp sonsuz sayıda yollara girecek zoobiler yaptı ve ben yine kendi irademle yaptığım tercihler ve zaman sayesinde onlardan sadece biri oluyorum. Belki de geçtiğimiz her saniye algılamasak da binlerce kez klonlanıyoruzdur. Ama zaman kendisine göre ardımızda kalan klonlarımızı siliyordur.

Bu, bilgisayar donmaya yeltendiğinde tutup sürüklediğimiz pencerelerin bir sürü olup bilgisayar ekranını kaplamasına benzetilebilir.

Belki de yanlış düşünüyorum. Bilemiyorum.

Zamanın hızıyla da alakasız oldu. Ama bence zamanın hızını bırakın zaman bile gerçek olmayabilir.

büyük patlama sırasında ilk önce uzay ortaya çıkmıştı.. ardından zaman ve kütle çekim oluştu...

zaman işte ta o vakitten beri olan bir kavram...



zaman, kişiden kişiye olmasından öte molekülden moleküle göre bile değişiklik gösterir... zamanı algılamamız temelde o bölgede ışığın davranışına bağlıdır.

örneğin az da olsa bir kütlesi olan fotonların hızını azaltacak olan gravitasyonun artması zamanı yavaşlatacaktır..

şuna şöyle bir örnek vereyim..

iki kardeş bir apartman yapıp hayatları boyunca dışarı çıkmıyorlar.. ama gezegen dünya değil.. bu gezegende ilk kat ile ikinci kat arasındaki kütle çekim kuvveti oranı 2..

bu gezegende iki kardeş evden çıkmadan üst kattakine göre on yıl yaşıyorlar.. giriş yaşları 50 olsun bu kardeşlerin, bu arada ikizler...

evet.. çıkış yaşı şöyle olur.. alt kattaki yetmiş yaşında çıkar, üst kattaki altmış...



çok garip değil mi...





işte zaman böyle bir şey.. kişiden kişiye göre değişir.

ama insanların zamandan ne hissettiklerini ben bilemiyorum.. çok farklı şeyler çıkar oradan mutemelen.. yaşlandıkça zamanın hızlanması...

Sınav yaklaştıkça artan, sınavda pik yapan vektör.

Zamanın temporal boyutu yüzünden kişiden kişiye değişiklik gösteren kavramdır.

Madde var iken var olan kavram.

En iyi ölçüm şekli atomların kendine has rezonanslarını ölçme prensibine dayanan atom saati kullanmaktır.



Diğer taraftan insan duyularına hitap eden şekliyle tamamen beyinde olan kavrama ile ilgilidir. Bu açıdan bakıldığında ses, ışık, dokunma, sıcaklık değişimi, yerçekimi, koku gibi tüm uyaranların elemine edildiği sonsuz anlamsız bir ortama konan insan için zaman kavramı ortadan kalkabilir.

Günlerdir şu klasik espriyi yapmamak için kendimi zor tuttuğum başlık, günah benden gitti:



1 h/h dir

Zamanın da bir boyut olduğunu hızını yaşam telaşının belirlediğini düşündüğüm durum.

Bir sabah şuan olduğumuz yaşta uyanmışız gibi, ne ara bugünlere geldik diye insanı biraz hayrete düşüren kavram; şuanın birimi saniye fakat geçmiş yılların nasıl geçtiğine dair birim ışık hızı olabilir.

Ders dinlerken acı verecek kadar yavaşladığına şahidim.

komite bittikten sonra rölatif yavaş gelen, komiteye 1 hafta kala maksimum hıza ulaşan, sınav kağıtları dağıtılmadan önce asla ilerlemiyor hissiyatı yaratandır.