edip cansever – Tıbbiyeli Sözlük
1928 doğumlu, istanbul erkek lisesi mezunu şairdir. `cemal süreya` ve `turgut uyar` ile birlikte `ikinci yeni` akımının en önemli şairlerindendir.



...

"Yorulduğun zaman söyle

Susalım, hiç konuşmayalım istersen

Sussak da, hiç konuşmasak da, sözlerin senin

Açık denizler gibidir zaten elimde

Her zaman ama her zaman bir kıyıyı sezdiren"

...
"Kuşlar kuşların yanına , yapraklar yaprakların yanına.

Hiçbir şey yalnız kalmıyor , insandan başka dünyada."

Dizelerinin sahibi şair
Manastırlı Hilmi bey'e mektuplar diye şiir serisi var ve çok güzeldir, okudukça yaşayası gelir insanın.



Manastırlı Hilmi Bey’e İkinci Mektup



Susmanın su kenarındayız bugün

Ne kadar sevgiyle konuşsak -konuşuyoruz da-

Korkuyoruz gözgöze gelince Hilmi Bey

Korkuyoruz

Sanki gözler rakiptir de birbirine -öyle değil mi-

Ve bir yokuştan iner gibi oluyoruz

Bir yokuştan bir yokuşa sürekli

– Nereye?

– Bilmem ki

Ellerimizde alkol sesleri, saçlarımızda

Alkol sesleri

Dağlarımızda, içdenizlerimizde

Ve günler günlerin içinde öyle yavaş ki

Yerine saplanıyor bir sürahi

Pencereler şaşkın

Perdeler bir uzak yol kadar uzun

Ve balkon

Kendi dudaklarında şimdi

Donmuş bir tavus kuşu

Bir tavus kuşu yontusu belki

Ne tuhaf

Demin de aşağıdan bir bando geçti

Sormak isterdim sana

Bir bando şefinin hüznü nedir Hilmi Bey

Bir bando şefinin uykusu

Nasıl bir uykudur ki Hilmi Bey

Ne kötü

Elimde bir çiçekle yaz geçti.

Ve bugün

Çepçevre oturduk masanın başına gene

Bezik oynadık Hilmi Bey -her gün oynuyoruz ya-

Giysisiz, sadece kombinezonlarımızla -öyle işte-

Oda çok sıcaktı -lal renkli çini soba-

Seniha korse takıyor, yahudi matmazel

Nerdeyse çıplaktı -terliyor terliyor terliyor-

Ve Cemal bir köşeden bize bakıyordu

Bakmıyor gibi bakıyordu

Durmuyor gibi duruyordu da

Benim anlamadığım işte bu

Dün dudağını kesti çarşıda

Kırmızı bir balıkla oynuyordu

Öptü bir ara balığı -neden-

Öperken dudağını kesti

Balık da kırmızıydı, kan da

Ve balık yüzerekten geçti -gördüm iyice-

Dudaklarından

Durdu Cemal gibi biraz ötede

Durmuyor gibi durdu

Ağlamadı, hiçbir şey söylemedi

Bu çocuk anlaşılmayanın ta kendisi

Yalnızca sordu, bu yüzden sana soruyorum ben de

Melekler dişi midir Hilmi Bey

Dişidir diye tutturdu

Yani ben..

Öyleyse neyim

Elimde bir yapma çiçekle.



Adım Cemile ya, çok seviyorum adımı ben

Çocukluğudur insanın adı

Cemal şimdilik Cemal’dir -evet, öyledir-

Benimkisi bir anımsama -Cemile-

Cemal – Cemile: yeni fışkırmış bir marulun sesi

Ezilmiş iki vişne

Ve akşam

Akşam ki sallanacak hamağını buldu

Buluyor

Sular menekşelendi Hilmi Bey

Karpuz lambanın altında

Yorgunum biraz -bütün gün içtim-

Hepimiz içtik

Cemal odasından çıkmadı hiç

Tangolar çaldık üstüste

Eski tangolar -bin dokuz yüz on beşlerde ne vardı

Ben pencereden bakarken

Kimseler ölmemişti

Ölüm diye bir şey yoktu ki Hilmi Bey

Var mıydı?-

Yüzümden bir şeyler aktı aktı

İçim de menekşelendi Hilmi Bey

Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk

Hiçbir yere gitmiyor.

Nedense odasına kapandıkça Cemal

Soyundukça soyunuyor yahudi matmazel

Hırslı bir dişi gibi

Ester, diyorum, Ester

Gülümsüyor hafifçe

Bir başka gülümsemeyi karşılar gibi

Öpüşürken gördün mü sen iki öpüşmeyi

Hilmi Bey

Tam öyle

Hızla giyiniyor sonra, dışarı çıkıyor

Üç kişi kalıyoruz birden

Yeni ısırılmış bir elma gibi kalıyoruz

Parlıyor yeşil tarafımız kendi aydınlığında

İçimde bir soğukluk

Dışımda bir begonya.

Karanlık iyice dışarısı

Rakımızı bitirdik -üçümüz-

Cemal odasından çıkmıyor

Birazdan Ester de gelecek

Koltuğa çökecek, bir sigara yakacak

Gene bir haç gibi olacağız dördümüz

Bir evin içinde kocaman bir haç

Kutsal değil, kirli

Coşkulu değil, kırık dökük

Sevinçle çekeceğiz onu kendimize.
Bir başka edip cansever dizeleriyle daha karşınızdayım dostlar



"Neyi bekliyoruz böyle neyi

Yendik mi yenik mi düştük yoksa

Bir ufak kuş yukarıda

Sürüyüp durur gölgemizi

Çözmüşüz nasıl olsa ipini sandallarımızın da."
günlerden adlı bir şiiri olan şair. sevdiğim kısmında demiş ki;

maviyi soruyordun, gözlerimden yüzüme yayılan maviyi mi ?

bir renk değildir mavi huydur bende.

ve benim yetinmezliğimdir.

ve herkesin yetinmezliğidir belki

denecektir ki bir süre

ve denecektir,

bir akşam üstünü düşünmek bir akşam üstünü düşünmekten

başka nedir ki ?



Gelecekten utanarak dönen bir sevinçliğim

Ya sizler

Ey sırasını beklemeden gelen Akşam üstleri...
Yanlış hatırlamıyorsam Tomris Uyar'a olan platoniği sebebiyle onun doğumgününe özel şiirler çıkarırmış edip. Her yıl mart'ın 15'inde bir tane yayınlarmış onun için. Mesela;

http://siir.sitesi.web.tr/edip-cansever/yas-degistirme-torenine-yetisen-oyle-bir-siir.html

Tomris Uyar'a da boşuna "ikinci yenicilerin gelini" dememişler yani.



Cemal süreya onun için boşuna dememiş;

Yeşil ipek gömleğinin yakası

Büyük zamana düşer.

Her şeyin fazlası zararlıdır ya,

Fazla şiirden öldü Edip Cansever..
Adını duyduğumda aklımdan şu dizeleri geçen güzel kalpli şair.



"Ah güzel Ahmet Abim benim

Gördün mü bak

Dağılmış pazar yerlerine benziyor şimdi istasyonlar

Ve dağılmış pazar yerlerine memleket"
"...

Belki yarın gidecek

Bir anı gelecek bir başka anının yerine.



İnsan bazen ağlamaz mı bakıp bakıp kendine."



Türk şiirinin temel taşlarındandır.
en sevdiğim şairdir. "ben ruhi bey nasılım" adlı yapıtı okursanız ölümü bu kadar güzel anlatan başka bir şair daha olmadığı konusunda ciddi fikirler edinebilirsiniz.