andımız

Türküm, doğruyum, çalışkanım

İlkem;

küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.

Ülküm;

yükselmek, ileri gitmektir

Ey Büyük Atatürk!

Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içerim.

Varlığım Türk varlığına armağan olsun.

Ne mutlu Türküm diyene!





her sabah bağırarak söylediğim 2013'te kaldırılan öğrenci andı

Andımızı okutmak için arkadaşlarımızla tartıştığımız zamanlar geldi aklıma.

Biz Atatürk'ün andıyla büyümüş bir nesil olduk çok şükür.

Bildiğim kadarıyla varlığım türk varlığına armağan olsun kısmından dolayı kaldırılmış olan uzun yıllar ilkokul sıralarında söylenen ant

oldukça itici ve saçma bir metin.

Sınıfın en çalışkanı olduğumdan senede en az 2 defa bana okutturulan ve her seferinde bir yerini karıştırdığım ve bundan dolayı mesafeli durduğum manzum eser.

Yeminimiz kelimesinin türkçesi.

“varlığım türk varlığına armağan olsun.” derken sanki can verirdik be.

Sabah erken gelirdik 7-8 kişi sıraya dizilirdi. Okumak için müdür yardımcısı gelir `sen oku` derdi. seçerdi okuyacak kişiyi. her sabah aynı rutin.
Ben de okumuştum bir kere 3 sene önce 3.sınıfta. Heyecanlı baya. Ama iyi ki kaldırdılar gene de. Çünkü konulmasındaki amaç farklı. Askeri zihniyet alayı abim öyle dedi. Milliyetçi duygularımda eksilme mi var alakası bile yok.

Yağmur çamur demeden her sabah okuduğumuz yemindir. O yaşlarda okurken sözlerinin önemini pek anlamazdım. Ama şu an ne kadar değerli olduğun yetişen nesile bakarak çok daha iyi anlıyorum.

Okullarda okutulmayı bırakıldığından beri işler yolunda gitmiyor. Yetkililere duyurulur.

Küçükken daha fazla çalışmam ve ülkeme yararlı bir insan olmak için çırpınmamı sağlayan metin. Her allahın günü ettiğim yemine sadık kalmaya çalışmak için derslerime önem verdim bol bol kitap okuyup zihnimi açmaya çalıştım. Vatanım içindi, tek millet olmuş türkiye halkı içindi. İyiki vardı o and. Bana neden okuduğumu hatırlatıyordu. Şu zaman çocuklarına üzülüyorum bu bilinçten yoksun kaldıkları için. Daha 10 yaşındaydım hatırlıyorum bir hocamız demişti ki siz ders çalıştığınızda şu tahtanın üstünde fotoğrafı asılı duran atatürk size gülümser. O gülümsemeyi görebilmek için az veya çok bakardım kitaplara ve okula gittiğimde o gülümse benim zihnimde belirdiğinde içim huzur dolardı. Sonra büyüdük tabi karşımıza aklımızı karıştırmaya çalışanlar çıktı dediler ki diktatördü, alkolikti, dinsizdi... Şüphe uyandı içimde, o 10 yaşındaki çocuk gibi olmadım. Aradan zaman geçti artık atamı anlamaya başladım(bu büyük bir iddia ama en azından başlangıç yaptığımı düşünüyorum). Bilimle çelişirsem eğer bir gün bilimi seçin diyen adam, okumaya akıl etmeye yükseğe ve daha yükseğe çıkmayı tavsiye eden adam asla kötü olamaz. Teşekkürler atam bana böyle güzel bir ülke, bana böyle güzel düşünceler bıraktığın için. Beni hep okumaya ve akıl etmeye yönlendirdiğin için. Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime and içerim. Varlığım insanlığa armağan olsun.